Πρέπει να μείνουμε προσκολλημένοι στο Ντάρμα, το ενάρετο καθήκον, αψηφώντας τις αναρίθμητες δυσκολίες που ενσκήπτουν στο διάβα μας.

Και μόνον μία λέξη οδοντίατρος δημιούργησε μία αλυσίδα τριάντα δύο σκέψεων. Πώς μπορεί μια και μόνον λέξη να παράγει τόσες πολλές! Πόσες λέξεις λέμε από το πρωί μέχρι και το βράδυ; Πόσα πράγματα βλέπουμε; Πόσες λέξεις διαβάζουμε; Πόσες πολλές σκέψεις έχουμε; Πόσες σκέψεις συνδέονται μεταξύ τους καθημερινά με αυτόν τον τρόπο;
Αν ξοδέψετε τον χρόνο μιας ημέρας μετρώντας πόσες πολλές και διαφορετικές σκέψεις είχατε, θα μετρήσετε περισσότερες από εκατό χιλιάδες!
Αυτή η δεσμίδα σκέψεων είναι ο νους. Και όλες τους έχουν τη ρίζα τους στην σωματική επίγνωση. Μια λέξη συλλέγει ένα λακ ύλης σε μία μέρα.
Τι έκανα όταν άκουσα τη λέξη οδοντίατρος;
Πρώτα είπα: «Ο πατέρας του οδοντίατρου είναι και αυτός οδοντίατρος.» Αυτό αποκαλύπτει ότι πάντα συνδέομαι με τη ρίζα της ύλης.
Αυτό είναι το «ρίζα αίσθημα». Όποια λέξη και να ακούσω, αγγίζει τη ρίζα. Είπα ότι και ο πατέρας του οδοντίατρου είναι οδοντίατρος. Είναι η ρίζα του γιου του. Αυτό είναι η γενιά.
Τη στιγμή που το μυαλό μου ακούει μια λέξει ανακαλύπτει και τη ρίζα της. Ο Θεός είναι η Ρίζα των πάντων, η Πηγή όλων των πραγμάτων. Έτσι όταν άκουσα τη λέξη Υπερβατικός είπα «Υπερ.. ω πρόκειται για μεταφορά – μεταβίβαση. Θα μπω σε όλους. Η επόμενη σκέψη «μέσα από τη μεταβίβαση θα μπω σε όλη τη Δημιουργία. Όλοι θα εμφορούνται μόνον με τα δικά μου αισθήματα… μόνον Θεός παντού.»

συνεχίζεται...