Μα παρόλα αυτά όσοι ζούνε εδώ δεν θα πρέπει να σκέφτονται απερίσκεπτα ότι: "Είμαστε στο Μούκτι Νίλαγιαμ. Η Άμμα και ο Σουάμι μάς έχουν φέρει εδώ και θα φθάσουμε στο Πούρναμ." Συνεχώς τους τονίζω: "Μην είστε απρόσεκτοι! Συνεχώς να βρίσκεστε σε επαγρύπνηση!"
Μπορεί κάποιοι να ρωτήσουν: "Τι θα γίνει με μας που είμαστε κοντά στον Σουάμι;"
Ναι είστε κοντά στην Φυσική Μορφή του Θεού, έχετε όμως συνειδητοποιήσει την Πανταχού Παρουσία Του; Συνειδητοποιήστε την! Αγαπήστε Τον μέσα από όλη τη Δημιουργία. Ο Σουάμι λέει: "Να αγαπήσετε όλους!" Εσείς αγαπάτε όλον τον κόσμο; Αν όχι δεν έχει καμιά ωφέλεια το που βρίσκεστε "κοντά", κοντά στην Φυσική Παρουσία του Σουάμι. Μπορεί να ρωτήσετε: "Πώς είναι στο Μούκτι Νίλαγιαμ; Όλοι όσοι βρίσκονται μαζί σου αγαπάνε όλη τη Δημιουργία, αγαπούνε τους πάντες;" Είτε αγαπάνε τη Δημιουργία είτε όχι, αγαπούνε εμένα. Εγώ είμαι η Πράκριτι. Όταν αγαπούνε εμένα, το αίσθημα αγαπώ τη Δημιουργία τους έρχεται αυθόρμητα.
Και όχι μόνον αυτό, είναι τα αισθήματά μου που παίρνουν τη μορφή των βιβλίων που γράφω. Είναι ένα συνεχές έργο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εκείνοι που είναι εδώ και μεταφράζουν τη δουλειά μου την βάζουν στο κομπιούτερ. Το απόγευμα κάνουμε σάτσαγκ σε ό,τι έχω γράψει. Με αυτόν τον τρόπο όλοι απορροφούνται στα αισθήματά μου μέρα - νύχτα. Αυτά τα αισθήματα παίρνουν τη μορφή των βιβλίων. Οι δονήσεις εισέρχονται στο Διάστημα μέσα από το Στούπι. Εξαγνίζουν τα πέντε στοιχεία. Αυτές οι δονήσεις μεταμορφώνουν εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο. Τότε πώς μπορούν να μην αλλάξουν αυτοί οι ελάχιστοι που βρίσκονται εδώ και να μην τους εξαγνίσουν; Καθώς μένουν μαζί μου οι ιδιότητές μου εισέρχονται μέσα τους. Μαθαίνουν να αγαπούν τη Δημιουργία. Αυτή είναι η διαφορά τους με τους άλλους.

συνεχίζεται...