Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ"

Η Σκέψη της Ημέρας

Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την Αλήθεια, όταν διώξουμε τη σκέψη "εγώ είμαι το σώμα."

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ  ΜΕΡΟΣ 2

ΜΗΤΡΙΚΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ

Βασάντα:  Θέλω τον Σουάμι μου! Θα έρθεις μόνον αν πρώτα προσφέρω το τυπολατρικό, λουλούδια, αναμμένη λάμπα και στικ; Δεν θα’ πρεπε να βρίσκεσαι εδώ τη στιγμή που Σε σκέφτομαι; Δεν αντέχω να Σε περιμένω. Δεν μπορώ να το αντέξω! Σε θέλω! Σε θέλω τούτη τη στιγμή!

Σουάμι:     Μην κλαις! Ποιος σου ζήτησε να κάνεις όλες αυτές τις τυπικότητες; Θα έρθω μόλις Με σκεφτείς. Είπες: «όταν Σε σκέφτομαι». Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν και στιγμές που δε Με σκέφτεσαι;

Βασάντα:  Όχι, Σουάμι. Δεν υπάρχει καμιά στιγμή που να μη Σε σκέφτομαι.

Σουάμι:     Τότε γιατί μιλάς έτσι; «Mamaivamso Jeevaloke Jeevabhootha Sanathana», λέει η Μπαγκαβάτ Γκιτά. Ο Θεός βρίσκεται στα πάντα. Αν το θείο είναι μια μεγάλη φλόγα, ένα κομμάτι ή σπίθα Του βρίσκεται μέσα σε κάθε άτομο σαν Άτμα. Εσύ είσαι η ίδια η πηγή της φλόγας, από την οποία απορρέουν οι σπίθες σε όλες τις άλλες μορφές ζωής. Είσαι η Σάκτι. Δεν θα πρέπει να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Η Μία Συμπαντική Ψυχή διαιρεί τον Εαυτό Της στα δύο και εκδηλώνεται σα Σίβας και Σάκτι, σα Ράντα και Κρίσνα. Ο Σίβα και η Σάκτι είναι ΕΝΑ. Η κάθε ψυχή βιώνει αυτήν την εσωτερική θειότητα σύμφωνα με το επίπεδο της πνευματικής ανέλιξης.

Βασάντα:  Σουάμι, αν είμαι η Σάκτι, θα πρέπει να αγαπώ όλους το ίδιο. Γιατί, όμως, νιώθω περισσότερη αγάπη για κάποιους;

Σουάμι:    Η Σάκτι είναι ο οίκος της Συμπόνιας. Εμφορείται με την καλοσύνη της μητέρας. Όλα είναι παιδιά της Σάκτι. Κάποια παιδιά παίζουν και είναι απορροφημένα σε διαφορετικές δραστηριότητες. Κάποια άλλα θέλουν μόνον τη μητέρα. Δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο. Συνεχώς κλαίνε αναζητώντας την. Και τότε τι κάνει εκείνη; Τα προσέχει περισσότερο από τα άλλα. Τα παίρνει στην αγκαλιά της και τα κάνει ευτυχισμένα με την επιπλέον φροντίδα που τους δίνει. Αυτά τα παιδιά εισπράττουν έξτρα στοργή. Και τούτη η στοργή έχει τις ρίζες της στην ευσπλαχνία. Δεν σημαίνει ιδιαίτερη προτίμηση ούτε και προσκόλληση. Είναι η συμπονετική φύση που παροτρύνει τη στοργή της…

                                    Χωρίστηκες από το ΕΝΑ και γι’ αυτό λαχταράς το ΕΝΑ καθ’ ολοκληρίαν. Αυτή είναι η φύση σου. Δεν υπάρχει τίποτα το λάθος εδώ. Είσαι το ΕΝΑ, το Απόλυτο, και όχι τμήμα Του.

       (Παράξενα αισθήματα πλημμύρισαν την καρδιά μου… )

Βασάντα:  Σουάμι, δεν μπορώ να αντέξω τούτο το αίσθημα. Όλοι οι άνθρωποι του κόσμου παιδιά μου! Θέλω να τους δώσω όλη μου την αγάπη και να τους λούσω με στοργή.  Σουάμι, πράγματι είναι εξαιρετικά περίεργη εμπειρία!

Σουάμι       Μην κλαις! Αυτό είναι το σωστό στάδιο. Λούσε με αφθονία τα πάντα και τους πάντες με την Πρέμα που βγαίνει από τα μητρικά σου αισθήματα. Είσαι η Σάκτι, η Μητέρα του Σύμπαντος, και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσεις. Η φύση της Μητρότητας είναι μοναδική. Η Θεϊκή Μητρότητα δεν έχει το όμοιό Της. Αγαπημένη Μου Βασάντα, εμείς γεννηθήκαμε μόνο γι’ αυτό. Εμπρός! Γέμισε όλον τον κόσμο με τη μητρική σου αγάπη.

Βασάντα:  Σουάμι, δεν μπορώ να το αντέξω. Σε παρακαλώ, δώσε μου μια διέξοδο στην Πρέμα μου! Σε παρακαλώ, κάνε τους ανθρώπους να έρθουν όσο το δυνατόν συντομότερα σε μένα! Νιώθω σα να τους διαποτίζω με την Πρέμα μου. Κάθε μορφή ζωής μού ανήκει! Θέλω τα πάντα να λούσω με την Πρέμα μου!

Σουάμι:     Μην κλαις! Βρίσκεσαι στη σωστή σκηνή. Μεταμόρφωσε τούτον τον κόσμο με την χωρίς όρια αγάπη σου.

Βασάντα:  Βιώνω συγκλονιστικά αισθήματα. Μητέρα του Σύμπαντος! Όλοι είναι παιδιά μου. Λαχταρώ να τους «καταβρέξω» με την αγάπη και τη στοργή μου.

Σουάμι:     Τώρα έχεις βυθιστεί καθολοκληρίαν στη Μητρότητα. Πρέπει να προσευχηθείς για όσους έρχονται σ’ εσένα. Παρακάλεσε γι’ αυτούς. Άλλαξέ τους τελείως και δώσε τους ορμήνειες για το Θεϊκό μονοπάτι.

Βασάντα:  Ο Παραμαχάμσα μπορούσε αμέσως να αναγνωρίσει τους καλούς και τους κακούς ανθρώπους. Εγώ, όμως, δεν μπορώ να το κάνω.

Σουάμι:     Δεν χρειάζεται αυτό για σένα. Εσύ δεν μπορείς να τους διαφοροποιήσεις. Αν ένα παιδί υποφέρει από  λοιμώδη ασθένεια, ακόμη και ο πατέρας του διστάζει να το πλησιάσει, ενώ η μητέρα του κάθεται στο πλάι του και φροντίζει για όλες του τις ανάγκες. Η μητέρα είναι η μορφή του ελέους. Η Συμπαντική Μητέρα Λάκσμι, η ενσάρκωση του ελέους, εκλιπαρεί τον Κύριο Βίσνου για της μεταμορφωμένες ψυχές.

Σουάμι:     Σουάμι, εκχώρησέ μου περισσότερη σάκτι να τη δώσω σε όλους! Έχω ανάγκη από περισσότερη δύναμη!

Σουάμι:     Οι άνθρωποι τελούν τόσες πολλές Χόμας και Γιάγκνιας. Όταν αφιερώνουν τους καρπούς όλων αυτών σε Μένα, εισπράττεις και εσύ το μερίδιο από τις αφιερώσεις τους, έτσι δεν είναι; Γι’ αυτό και σου δίνουν  ιερή στάχτη από κάθε Γιάγκνια που τελείται για Μένα.