Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

Η Σκέψη της Ημέρας

Η Νίκη επέρχεται όταν ο σάντακα κατακτά το σκοτάδι της άγνοιας.





Άρθρο για την Επίγνωση 1
Ο Κύκνος και το κοράκι


Πριν λίγο καιρό ο Σουάμι έδωσε μια φωτογραφία στην οποία φαινόταν το Χέρι Του να ρίχνει βιμπούτι. Για αυτό έγραψα πιο πριν. Μετά από κάποιες μέρες μου έδωσε μιαν άλλη φωτογραφία. Αυτήν την φορά φαίνονται πολλά χέρια να είναι τεντωμένα επιζητώντας να πάρουν βιμπούτι. Το βιμπούτι φαίνεται να πέφτει σε ένα χέρι, και γύρω του άλλα πολλά. Σ’ αυτήν ήταν γραμμένα τα εξής:
«Το Βιμπούτι που υλοποιώ είναι μιαν εκδήλωση της Θεότητας και έχει μεγάλη σημασία. Είναι αυτό που απομένει όταν κάτι εγκόσμιο, εφήμερο και μεταβαλλόμενο καίγεται.»
…χους ην και εις χουν απελεύσητο.
Το Βιμπούτι που ο Σουάμι δίνει σ’ όλους είναι υλοποιημένο και θεϊκό. Τούτη η δημιουργία όλη είναι εφήμερη, προσωρινή και συνεχώς μεταβαλλόμενη. Ο άνθρωπος γεννιέται, μεγαλώνει, ζει και τελικά πεθαίνει. Μετά θάνατον γίνεται στάχτη. Πόσες πολλές λύπες, δυσκολίες, ευτυχία και τόσα άλλα διαφορετικά στάδια του νου περνάει; Όλα συνεχώς μεταβάλλονται. Ο άνθρωπος περνάει μέσα από όλα αυτά και τελικά γίνεται στάχτη. Αν ο άνθρωπος κατέγραφε με ειλικρίνεια όποια σκέψη του παρουσιαζόταν από το πρωί μέχρι το βράδυ, πόσα πράγματα θα έγραφε! Είναι αυτές οι διάφορες σκέψεις που γίνονται η φύση του και βαθειές καταγραφές. Αυτές είναι οι Σαμσκάρας, που αποτελούν την αιτία της γέννησης και του θανάτου του. Δεν υπάρχει τίποτα σε τούτον τον κόσμο που να είναι μόνιμο. Τα πάντα μεταβάλλονται. Όπως ακριβώς και ο άνθρωπος που γεννιέται και πεθαίνει, έτσι και ο σπόρος γίνεται δενδρύλλιο, μετά δέντρο και στο  τέλος πεθαίνει και αυτό. Το ίδιο και με τα ζώα και τα πουλιά. Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που να μην είναι εφήμερο. Και όμως ο άνθρωπος περνάει τον καιρό του με το συγκεντρώνει εφήμερα πράγματα. Σύζυγοι, παιδιά, συγγενείς κ.λ.π.. Όμως μια μέρα τα πάντα γίνονται στάχτη. Γιατί να υποφέρει τόσο πολύ; Όλοι που έχουν προέλθει από τον Θεό πρέπει ξανά να Τον φθάσουν. Μέχρι τότε ο άνθρωπος πρέπει να γεννηθεί και να πεθάνει  ξανά και ξανά. Σε τούτον τον κόσμο ο καθένας είναι  μοναδικός. Ούτε καν δύο άνθρωποι είναι ίδιοι μεταξύ τους. Αυτό ισχύει ακόμα και για τους δίδυμους. Ο καθένας αποτελεί και μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Έτσι ο άνθρωπος πρέπει να ζει σύμφωνα με την φύση του. Και όμως ζει με έναν τελείως λάθος τρόπο, αντιγράφοντας τους άλλους. Το πρώτο μάθημα που το παίρνουμε από το Νηπιαγωγείο είναι να μην αντιγράφουμε τους άλλους. Γιατί συμβαίνει τούτη η αντιγραφή; Γιατί συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Παράδειγμα. Κάποιος αγοράζει αυτοκίνητο και ο γείτονάς  του θέλει να αγοράσει και αυτός ένα. Ο γιος κάποιου άλλου σπουδάζει σε εκκλησιαστικό σχολείο και ο γείτονάς του σκέπτεται να βάλει και αυτός το παιδί του στο ίδιο σχολείο. Μια γυναίκα αγοράζει ένα κόσμημα και μια άλλη λέει ότι θα αγοράσει και αυτή ένα. Έτσι, όταν κάποιος συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους , στη συνέχεια τους αντιγράφει. Το ίδιο συμβαίνει και στην πνευματική ζωή. Κάποιος πηγαίνει κάθε μέρα στο άσραμ και ένας άλλος σκέφτεται ότι πρέπει και ο ίδιος να πάει. Όμως όλα τούτα δεν πρόκειται να επιφέρουν πραγματική αλλαγή στον άνθρωπο. Πρέπει να παίρνουμε τις καλές συνήθειες των άλλων και να αλλάζουμε. Ο λόγος για τον οποίον γεννηθήκαμε είναι να μεταμορφώσουμε τους εαυτούς μας. Όλοι πρέπει να φθάσουν τον Θεό μέσα από το δικό τους προσωπικό ταξίδι. Κανέναν δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μου σε τούτο το ταξίδι. Όλοι πρέπει να διορθώνουν τους εαυτούς τους. Είναι κάτι που το έχει πει ο Σουάμι μέσα από την ιστορία του κύκνου με το κοράκι. Το περπάτημα του κύκνου είναι εξαιρετικά όμορφο. Γι’ αυτό και οι ποιητές συγκρίνουν το περπάτημα μιας όμορφης γυναίκας με αυτό του κύκνου. Κάποτε ένα κοράκι είδε έναν κύκνο να περπατάει και θέλησε  να περπατήσει κι εκείνο με τον ίδιο τρόπο. Το κοράκι κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να μάθει, τελικά όμως κουράστηκε από τις έντονες προσπάθειές του. Σταμάτησε να προσπαθεί και προσπάθησε να επιστρέψει στον δικό του τρόπο περπατήματος, τον κορακίσιο. Όσο όμως κι αν προσπάθησε δεν μπόρεσε να θυμηθεί πώς περπατάει ένα κοράκι. Έτσι αν και εσείς αντιγράφετε τους άλλους, θα χάσετε την ίδια σας την φύση. Αυτό είναι που ο Σουάμι προειδοποιεί με τόσο έντονο  και σθεναρό τρόπο. Έτσι. λοιπόν, μην αντιγράφετε τους άλλους. Προσπαθήστε να φθάσετε μέσα από τη δική σας φύση. Αντιγράφοντας τους άλλους είναι ένα είδος επίδειξης και μόνον. Ο Θεός γνωρίζει τα αισθήματα όλων. Γι’ αυτό μην γίνεστε υποκριτές. Παράδειγμα. Δύο κυρίες Jain ήρθαν στο Άσραμ και ρώτησαν αν μπορούσαν να μείνουν εδώ. Συμφωνήσαμε. Έμειναν ένα βράδυ και έφυγαν την άλλη μέρα το πρωί. Σήμερα ξαναήρθαν επιστρέφοντας από το ταξίδι τους. Περπάτησαν μόνο μέχρι το μέρος που θα κατέλυαν. Δεν ρώτησαν τίνος είναι το Άσραμ, ποιος ζει εδώ… δεν έδωσαν καμιά σημασία σε κανένα από αυτά τα πράγματα. Η θρησκεία τους τους επιτρέπει να καταλύουν όπου βρίσκουν μέρος. Ξεκουράστηκαν και μετά συνέχισαν το ταξίδι τους. Δεν πρόσεξαν τίποτα. Τράβηξαν τον δικό τους δρόμο. Κανένα εμπόδιο δεν τους σταμάτησε. Έτσι πρέπει να είμαστε και εμείς. Τίποτα δεν θα πρέπει να στέκεται εμπόδιο στο δικό μας μονοπάτι. Δεν πρέπει να κοιτάμε τι κάνουν οι άλλοι.
18 Απριλίου 2013   Απογευματινός Διαλογισμός
Βασάντα:  Σουάμι, γιατί οι άνθρωποι να είναι έτσι, ο ένας κοιτάζει τι κάνει ο άλλος και προσπαθεί να τον αντιγράψει;
Σουάμι:     Να το γράψεις σαν άρθρο για την συνειδητοποίηση.
Βασάντα:  Όταν βλέπω τον κηπουρό η καρδιά μου λιώνει… φτωχοί άνθρωποι, Σουάμι, Σε παρακαλώ, άλλαξέ τους!
Σουάμι:     Όταν τον βλέπεις να έρχεται δάκρυα κυλούν από τα μάτια σου. Όταν τον σκέφτεσαι, ρέει η συμπόνια. Αυτά τα δύο σίγουρα και θα τον αλλάξουν. Μια μητέρα κρατάει στην αγκαλιά της το άρρωστο παιδί της είτε εκείνο που δεν ξέρει τίποτα και τα φροντίζει. Δεν ανησυχεί για τα άλλα της υγιή παιδιά ούτε για αυτά που ξέρουν.
Βασάντα:  Σουάμι, με κάνει να θυμώνω όταν βλέπω αυτούς που είναι μορφωμένοι και κοιτάζουν με την άκρη του ματιού τους τους άλλους θέλοντας να του αντιγράψουν.
Σουάμι:     Αυτή είναι η φύση την μητέρας.
Βασάντα:  Σουάμι, εγώ είμαι το παιδί που δεν ξέρει τίποτα. Πάντοτε με κρατάς στην αγκαλιά σου.
Σουάμι:     Είσαι πάντοτε είτε στην αγκαλιά Μου είτε στο στήθος Μου.
Τέλος του Διαλογισμού

Τώρα ας τα δούμε όλα αυτά. Κάθε μέρα ο κηπουρός έρχεται στην Βίσβα Μπράχμα Γκάρμπα Κότταμ στις 6 το πρωί και περιμένει να έρθουμε κι εμείς. Μετά το Άρατι πηγαίνει στη δουλειά του. Πριν ήταν αλκοολικός και καπνιστής.  Από τότε που ήρθε εδώ για να εργαστεί, είπε ότι άφησε τις παλιές του συνήθειες. Είμαι πολύ χαρούμενη όταν κάποιος αγράμματος, άγνωστος χωρικός έρχεται εδώ και αλλάζει μ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι προσευχήθηκα στον Σουάμι για την οικογένειά του. Όταν τον βλέπω δάκρυα έρχονται στα μάτια μου. Ο Μεγαλύτερος Θεός ήρθε  εδώ για να απαλλάξει αυτούς που ήταν σαν κι αυτόν. Είναι αθώοι χωρικοί χωρίς αξιώσεις και που καταλαβαίνουν τα λάθη τους. Έτσι κι εγώ προσεύχομαι γι’ αυτούς. Το παιδί που είναι άρρωστο ή που δεν ξέρει τίποτα πάντοτε βρίσκεται στην αγκαλιά της μητέρας του ενώ γι’ αυτά που έχουν τις απαραίτητες γνώσεις δεν ανησυχεί. Ο Σουάμι συγκρίνει το στάδιό μου με τον ψυχισμό της μητέρας. Όταν οι έχοντες γνώση και εξ αυτού μπορούν να έχουν και διάκριση κάνουν λάθη με κάνουν να θυμώνω. Όταν οι απλοϊκοί άνθρωποι μεταμορφώνονται αυτό με κάνει να θέλω να προσευχηθώ περισσότερο γι’ αυτούς. Ο Σουάμι έδωσε γι’ αυτό ένα παράδειγμα. Ακόμη και αν ρίξουμε ροδόνερο στο σκόρδο και το καλύψουμε και με Μπάνταμ χαλβά, είδος γλυκού με αμύγδαλα,  η μυρωδιά του θα συνεχίσει να υπάρχει. Με τον ίδιο τρόπο αν κοιτάτε τους άλλους και προσπαθείτε να τους αντιγράφετε, θα βρεθείτε στον γκρεμό. Δεν θα υπάρξει για σας καμιά απαλλαγή. Τα βάσανα δεν θα φύγουν ποτέ. Το μόνο που καταφέρνετε είναι να ξεγελάτε τον εαυτό σας. Είναι κάτι που δεν γίνεται στην πνευματικότητα. Κάποιος θέλει να κάνει τζάπα, κάποιος άλλος διαλογισμό και ένας τρίτος να κάνει σέβα. Γι’ αυτό μην κοιτάτε και μην αντιγράφετε τους άλλους! Πρέπει ν Φθάσουμε στον Θεό μέσα από τη δική μας φύση. Παλιά είχα γράψει ένα τραγούδι:

Πόσα είδη ανθρώπων υπάρχουν;
Και όλα είναι αποδείξεις της Χάρης του Θεού
Όλοι έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες
Κάποιοι κρύβουν ένα ζώο μέσα τους
Κάποιοι άλλοι έναν Ντέβα
Όμως τα πάντα είναι έργο του Θεού

Μάθετε τις καλές συνήθειες από τον κάθε άνθρωπο που συναντάτε. Ρουφήξτε τις καλές του ιδιότητες. Μην αντιγράφετε τα έργα του, αντιγράψτε τις ιδιότητές του. Πηγαίνουν σε λάθος δρόμο χωρίς να το ξέρουν. Ο Σουάμι κι εγώ πρέπει να τους αλλάξουμε. Τα δάκρυα και οι προσευχές μου είναι μόνον γι’ αυτούς. Για όλους τους άλλους υπάρχει μόνον η σοφία που γράφω. Διαβάστε, συνειδητοποιήστε και μεταμορφωθείτε. Ο Σουάμι είπε ότι αν ένα ανίδεος κάνει λάθη, θα του τα πουν και θα αλλάξει. Οι μορφωμένοι και αυτοί που έχουν γνώσεις, δεν συνειδητοποιούν τα λάθη τους και το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να τα κρύβουν.


Jai Sai Ra m

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου