Οι τρεις Άλβαρ

Ο πρώτος Άλβαρ ήταν γνωστός σαν Poikai Azhwar (προφέρεται σαν Άλβαρ). Γεννήθηκε σε ένα λωτό σε μια λίμνη. Το όνομα του μέρους είναι γνωστό σαν Τιρουβέκα. Ο Poikai Azhwar ήταν μια όψη του κοχυλιού του Μάχαβίσνου και έζησε τον 7^ο αιώνα. Ήταν μεγάλος πιστός πάντα βυθισμένος στις σκέψεις του Μαχαβίσνου.

O επόμενος είναι ο Bhoothad Azwar. Γεννήθηκε κοντά στο Μαχαμπαλιπούραμ στο Τσενάι. Γεννήθηκε στην κορυφή ενός μπλε λουλουδιού σε έναν θάμνο γιασεμιού. Ήταν μια όψη του ρόπαλου του Βίσνου.  Και αυτός γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του 7^ου αιώνα και πιστός του Μαχαβίσνου.

Ο τρίτος Άλβαρ ήταν ο Pey Azwar. Γεννήθηκε στο Μυλαπούρ του Τσενάι στο Ναό Αντικέσα Πέρουμαλ και αυτός σε ένα νούφαρο. Είναι μία όψη του σπαθιού του Μάχαβίσνου. Και αυτός γεννήθηκε τον 7^ο αιώνα. Το σπαθί του Μάχαβίσνου είναι γνωστό σαν Ναναντατάκαμ.

 Οι Άλβαρς επισκέπτονταν διάφορους Ναούς του Βίσνου και τραγουδούσαν. Μια νύχτα πήγαν στο Τιρουκοβίλουρ, ο καθένας τους από διαφορετική τοποθεσία. Καθώς σκοτείνιασε, ο πρώτος Άλβαρς πήγε σε ένα σπίτι που είχε ένα μικρό προστώο. Ζήτησε από τον ιδιοκτήτη αν μπορούσε να ξαπλώσει εκεί για να ξεκουραστεί τη νύχτα.

Σύντομα και ο δεύτερος Άλβαρ ήρθε στο ίδιο σπίτι και ζήτησε και κείνος ένα μέρος για να περάσει τη νύχτα. Ο πρώτος Άλβαρ είπε: «Ο χώρος είναι πολύ μικρός, δεν χωρούν να ξαπλώσουν δύο μαζί, έτσι ας καθίσουμε.» Κάθισαν και οι δυο τους. Σε λίγο έρχεται και ο τρίτος Άλβαρ.

Ξανά ο πρώτος Άλβαρ είπε: «Μόνον ένας μπορεί να ξαπλώσει εδώ και δύο να καθίσουν. Για μας τους τρεις ο μόνος τρόπος για να χωρέσουμε είναι να σταθούμε όρθιοι.»

Τελικά ήρθε και ένας τέταρτος, που ήταν στην πραγματικότητα ο Ίδιος ο Βίσνου. Κάθισε και με τους τρεις. Τώρα και οι τέσσερις στέκονταν όρθιοι πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Βλέποντας αυτό ο πρώτος Άλβαρ άρχισε να τραγουδάει:

Ολόκληρος ο κόσμος είναι μια λάμπα.

Ο ωκεανός είναι το γκι

Εγώ φωτίζω τούτην λάμπα του ήλιου.

Ω Μπαγκαβάν Πέρουμαλ, διώξε όλες τις δυσκολίες.

Ο δεύτερος Αλβάρ τότε άρχισε να τραγουδάει:

Η αγάπη μου είναι μία λάμπα

Η λαχτάρα μου είναι το γκι

Ο νους μου που λιώνει είναι το φυτίλι

Εγώ ανάβω αυτή τη λάμπα της σοφίας για το Ναράγιανα.

Ο τρίτος Άλβαρ ακολούθησε:

Βλέπω τον Θεό, βλέπω το Χρυσό Του Σώμα

Βλέπω το κοχύλι Του και το Τσάκρα

Βλέπω τα χέρια Του