Η σκέψη της ημέρας

Καθώς  η ποιότητα της αφοσίωσής μας γίνεται πιο εκλεπτυσμένη, η απόσταση μεταξύ του Θεού και εμάς μειώνεται, και τα πράγματα συμβαίνουν από μόνα τους.

Από το Άρθρο για τη Συνειδητότητα #  5

Μύδροι Κανονιού

Κύριε,

Δες μέσα από μένα

Άκουσε μέσα από μένα

Νιώσε μέσα από μένα

Εργάσου μέσα από μένα

Μίλησε μέσα από μένα

Βοήθησέ με να αδειάσω τον «Εαυτό» μου, ώστε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, να με χρησιμοποιήσεις και να παίζεις μιαν όμορφη μελωδία μέσα από μένα!

Γίνε μηδενικό, γίνε ήρωας!

Εδώ ο Σουάμι εξηγεί ότι, αφού αφήσει κάποιος τα οκτώ είδη εγωισμού, πρέπει να αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό τον κάνει ένα μηδενικό. Από το μηδενικό γίνεται ήρωας. Πώς είναι αυτοί που αφήνουν το «εγώ»;
Δες μέσα από μένα – Εις απάντηση αυτού ο Σουάμι λέει ότι οτιδήποτε φαίνεται, φαίνεται μέσα από Εκείνον. Όπου δεν υπάρχει εγώ όλα φαίνονται σα Θεός. Αν υπάρχει εγώ, τότε ό,τι φαίνεται λέμε: «αυτό είναι δικό μου… εκείνο ανήκει στους άλλους.» Μέσα από αυτό εγείρονται τα αισθήματα της διαφορετικότητας.
Μόνον όταν κάποιος πλήρως αδειάσει τον εαυτό του και είναι χωρίς «εγώ», τότε μόνον το μπλε φως, ο Ένοικος μέσα στα πάντα, θα διευρύνεται συνεχώς. Αυτός είναι ο Θεός. Γι’ αυτό πολλές φορές. Όταν αδειάσουμε, ο Θεός μέσα μας, θα μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, γεμίζοντάς μας τελείως. Και τότε η τζίβα λέει στον Θεό: «Ω Κύριε, τώρα δεν είμαι παρά ένα όργανο. Πράξε τα πάντα μέσα από μένα.» Αυτό είναι το στάδιο Μπάρτα, ο Συντηρών. Ο άνθρωπος λέει στον Θεό: «Αφού Εσύ είσαι ο τα πάντα πράττων, προσφέρω όλους του καρπούς των πράξεων σε Εσένα!» Ο Θεός και μόνον πρέπει να απολαύσει τους καρπούς. Εδώ ο Θεός είναι στο Στάδιο Μπόκτα, στο οποίο απολαμβάνει τα πάντα. Οτιδήποτε φαίνεται, είναι ο Θεός και μόνον που το βλέπει.