το Prema Vahini Σεπτεμβρίου είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική μας βιβλιοθήκη

Η σκέψη της ημέρας

Κάθε μέρα η ζωή μας γίνεται όλο και μικρότερη. Δεν θα έπρεπε να κάνουμε κάτι για την επίτευξη του στόχου της Αυτοπραγμάτωσης;

Από το Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση # 1 

Ο Κύκνος και το Κοράκι

18 Απριλίου 2013 Απογευματινός Διαλογισμός

Βασάντα: Σουάμι, γιατί είναι οι άνθρωποι έτσι; Γιατί έχουν στραμμένη την προσοχή τους στο τι κάνουν οι άλλοι και γιατί τους αντιγράφουν; Να γράψω γι’ αυτό;
Σουάμι: Να γράψεις πάνω σ’ αυτό ένα «Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση».
Βασάντα: Όταν βλέπω τον κηπουρό, η καρδιά μου λιώνει… φτωχοί άνθρωποι! Σουάμι, Σε παρακαλώ, άλλαξέ τους!
Σουάμι: Όταν τον βλέπεις να έρχεται, πλημμυρίζεις από συμπόνια και δάκρυα κυλούν από τα μάτια σου. Σίγουρα αυτά τα δύο θα τους κάνουν να αλλάξουν. Η μητέρα κρατάει το άρρωστο παιδί της ή εκείνο που δεν έχει καμιάν επίγνωση στην αγκαλιά της και τα φροντίζει. Δεν ανησυχεί καθόλου για κείνα που είναι μελετηρά, φρόνιμα και υγιή.
Βασάντα: Σουάμι, με θυμώνουν όσοι μορφωμένοι στρέφουν το βλέμμα τους στους άλλους και τους αντιγράφουν!
Σουάμι: Τέτοια είναι η φύση της μητέρας.
Βασάντα: Σουάμι, εγώ είμαι ένα «παιδί χωρίς συναίσθηση, χωρίς καμιάν επίγνωση», και Εσύ συνεχώς με κρατάς στην αγκαλιά Σου.
Σουάμι: Πάντα βρίσκεσαι είτε στην αγκαλιά Μου είτε στο στήθος Μου.

Τέλος του Διαλογισμού