Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΒΕΔΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ

Η Σκέψη της Ημέρας

Η Πρέμα είναι πέρα από το χρόνο, το χώρο, πέρα από κάθε μορφή και όνομα.


ΒΕΔΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ

«Επιθυμία να φθάσεις τον Θεό σε καθιστά ελεύθερο. Επιθυμία για εγκόσμια πράγματα δημιουργεί δουλεία.»

v  Τι είναι γέννηση; Είναι μόνον η συνέχιση της προηγούμενης γέννησης.

v  Τα αισθήματα είναι που συνεχίζονται εποχή μετά εποχή, γέννηση μετά γέννηση. Μπορεί το όνομα και η μορφή να αλλάζουν, αλλά τα αισθήματα παραμένουν τα ίδια.

v  Ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες, επιθυμίες, προσκολλήσεις συνεχίζουν και στην επόμενη γέννηση.

v  Προσκόλληση προς το σύζυγο, τη σύζυγο, τα παιδιά, τα χρήματα, τη θέση κ.λ.π. είναι η αιτία της γέννησης.

v  Η παρούσα ζωή οφείλεται στα αισθήματα και  στις καταγραφές που έχουμε συσσωρεύσει από τις προηγούμενες γεννήσεις.

v  Τα αισθήματα μάς δένουν με τις εγκόσμιες σχέσεις. Αυτά είναι η αιτία της επαναγέννησής μας. Αν τα αισθήματα μας δένουν με τον Θεό, τότε γίνονται Άτμα Κάντα, δεσμός με τον Εαυτό. Αυτός προλειαίνει το έδαφος για την Απελευθέρωση.

v  Όλες οι σχέσεις είναι απατηλές, Μάγια. Τα πάντα είναι φθαρτά. Αν προσκολληθούμε σε σχέσεις, θα μας σπρώχνουν προς τον ωκεανό της εγκόσμιας ζωής.

v  Τα αισθήματα και μόνον είναι υπεύθυνα για τα δεσμά μας ή για την απελευθέρωσή μας.

v  Το ύψιστο Ντάρμα του ανθρώπου είναι να φθάσει τον Θεό. Μόνον οι πράξεις που τελούνται με αυτόν τον στόχο μπορεί να πούμε ότι είναι νταρμικές. Όλα τα άλλα είναι αντάρμα, φαυλότητα.

v  Ο Θεός μόνον είναι η Αλήθεια. Το να Τον φθάσουμε είναι το μοναδικό μας Ντάρμα.

v  Μπορούμε να φθάσουμε την αθανασία μόνον αν θυσιάσουμε. Μέσα από την θυσία και μόνον μπορεί να κατακτηθεί η Απελευθέρωση!

v  Στρέψτε όλα σας τα αισθήματα και τις σκέψεις προς τον Θεό. Αυτός είναι ο δεσμός με την Αλήθεια. Είναι ο μοναδικός αιώνιος δεσμός,  δεσμός με τη σοφία.

v  Η αγνότητα γίνεται Ντάρμα. Με την αγνότητα το Ντάρμα εισέρχεται σε κάθε μας πράξη.

v  Πώς θα ζήσουμε; Είναι στα δικά μας χέρια και όχι στα χέρια του Θεού.

Αισθήματα σοφίας.

«Ακολουθώντας τις πνευματικές διδασκαλίες στην σκέψη, στα λόγια και στις πράξεις οδηγούμαστε στην διάκριση και στη σοφία. Απλή εγκόσμια γνώση είναι άχρηστη.»

v  Ο φόβος του θανάτου οφείλεται στην προσκόλληση του σώματος. Σωματική προσκόλληση είναι η αιτία της γέννησης, που οδηγεί στις εγκόσμιες σχέσεις.

v  Ποιος αναφέρεται και σε ποιον; Πού βρίσκονταν αυτοί οι συγγενείς πριν γεννηθούμε και πού θα βρίσκονται μετά τον θάνατό μας; Κατ’ αυτόν τον τρόπο πρέπει να συλλογιστούμε και να κατανοήσουμε καλά αυτό που είναι αληθινό  και αιώνιο.

v  Ο Θεός και μόνον είναι αιώνιος και αληθινός , όλα τα άλλα είναι φθαρτά. Η σοφία ότι ο Θεός και μόνον είναι αιώνιος πρέπει να εγερθεί μέσα μας.

v  Πρέπει να εδραιώσουμε το αίσθημα ότι ο μοναδικός φίλος μας είναι ο Θεός. Ο μοναδικός συγγενής είναι ο Θεός. Πρέπει ξεκάθαρα να κατανοήσουμε ότι όλα τα άλλα είναι Μάγια.

v  Τα αισθήματα αναδύονται πρώτα. Αυτά φέρνουν τις σκέψεις. Τη στιγμή που εμφανίζεται ένα αίσθημα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε και να διακρίνουμε αν είναι καλό ή κακό. Πρέπει να κόψουμε τις κακές σκέψεις πριν αυτές τεθούν σε εφαρμογή. Αλλιώς γινόμαστε θύματα βασάνων.

v  Η σοφία είναι ατελής, αν δεν τεθεί σε εφαρμογή.

v  Τα αισθήματα, οι σκέψεις, και η διάκριση εστιασμένα σε εγκόσμια πράγματα οδηγούν σε γνώση.

v  Μόνον με το άγγιγμα του Θεού μπορούμε να βιώσουμε μόνιμη γαλήνη. Πώς να αγγίξουμε το Θείο; …μέσα από τη σοφία. Αγγίζοντας το θείο με σοφία, γεμίζουμε ευδαιμονία.

v  Ακόμα και μια πεισματάρα φύση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να φθάσει τον Θεό. Νιώστε: «Πρέπει να δω τον Θεό εδώ και τώρα!»