Μόνο μέσα από σάντανα και τη μεταμόρφωσή μας μπορούμε να φθάσουμε τον Θεό

Με αυτόν τον τρόπο άρχισε μια φαινομενικά χωρίς σταματημό συζήτηση για οδοντίατρους και δόντια! Από μια απλή λέξη, τα μυαλά μας δημιούργησαν πολλές σκέψεις. Και αυτό έκανε όλους να θυμηθούν τους πονόδοντούς τους. «Σε ποιον γιατρό είχανε πάει, τι φάρμακο είχαν πάρει, ποια μέρα συνέβη και ποια χρονιά.» Όλοι άρχισαν να ανακαλούν διάφορες ιστορίες.
Γι’ αυτόν το λόγο και ο νους αποκαλείται δέσμη σκέψεων. Όταν μία λέξη τον αγγίξει, εμφανίζεται μία συνεχής ροή σκέψεων. Τότε όσα ονόματα και μορφές συνδέονται με τις σκέψεις κάνουν και αυτές την εμφάνισή τους στο νου. Θυμόμαστε τον τόπο, τον χρόνο… όλα περνούν μπροστά από τα μάτια μας. Αυτός είναι ο σύνδεσμος νου και ύλης. Είναι αχώριστοι. Αν δεν υπάρχει «εγώ», δεν υπάρχει και ύλη. 

Η ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου επικεντρώνεται στο «εγώ», όπου δεν μπορεί να διαχωριστεί ο νους από την ύλη.

συνεχίζεται...