Η ζωή χωρίς Πρέμα είναι θάνατος.

Τίποτα σε τούτον τον κόσμο δεν πρέπει να σας ικανοποιεί εκτός από τον Θεό!

Ένα δίχρονο αγόρι είχε πολλά παιχνίδια. Λέει στη μητέρα του: «Μητέρα, αυτά τα παιχνίδια είναι πολύ βαρετά.» Και έτσι η μητέρα του του έδωσε ένα άλλο παιχνίδι. Όταν τα παιδί έγινε πέντε χρονών, παίζει έξω με άλλα παιδιά. Σε λίγο λέει: «Βαρέθηκα. Πάω να δω τηλεόραση.» Όταν φθάνει στα δέκα του χρόνια, λέει στους φίλους του: «Ο δάσκαλος των Μαθηματικών είναι πολύ βαρετός, δεν τον θέλουμε για δάσκαλό μας.» Σε λίγα χρόνια σπουδάζει σε κολλέγιο. Είναι πολύ ευχαριστημένος με την κολεγιακή ζωή. Μα σε λίγο λέει: «Αυτή η τάξη του καθηγητή είναι εξαιρετικά βαρετή.» Και αρχίζει να μην πηγαίνει στα μαθήματα και να παρακολουθεί κινηματογράφο με τους φίλους του. Τώρα βρίσκεται στην εφηβεία και αναζητά κορίτσι. Συνεχώς σκέφτεται τα κορίτσια. Τελικά κάνει σχέσεις με μία κοπέλα. Μαζί πηγαίνουν εδώ κι εκεί, συζητάνε και χαίρονται. Για μερικές μέρες συνεχίζεται η φιλία τους. Σταδιακά αρχίζει και πάλι να βαριέται.
Με το που τελειώνει τις σπουδές του, βρίσκει μια δουλειά. Τότε οι γονείς του τον παντρεύουν. Για λίγο διάστημα είναι πολύ ευτυχισμένος και απολαμβάνει την έγγαμο ζωή. Και τότε γεννιούνται παιδιά και αρχίζουν τα προβλήματα. Είναι πού κουρασμένος και έχει βαρεθεί για μιαν ακόμη φορά.
Από τη στιγμή της γέννησης μέχρι και τον θάνατο τα πάντα είναι φθαρτά. Επειδή το μυαλό του δεν μπορεί να κρατηθεί από κάτι ισχυρό, τριγυρίζει εδώ κι εκεί. Από τα δύο το χρόνια αρχίζει να λέει ότι βαριέται. Και αυτό συνεχίζεται μέχρι τον θάνατό του.