Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση #5

Μύδροι Κανονιού

Στο τελευταίο άρθρο για τη Συνειδητοποίηση ο Σουάμι έδειξε ότι το «εγώ» είναι το προπέτασμα που καλύπτει τον Θεό, τον Αληθινό Εαυτό. Ο Θεός και το Άτμα είναι το ίδιο. Ο Σουάμι, επίσης, έγραψε για τα 8 είδη εγωισμού.

Ας δούμε τώρα το επόμενο πράγμα που ο Σουάμι υπέδειξε κάτω από την επικεφαλίδα: «Τέλειωσε με αυτό!»:

Κύριε,

Δες μέσα από μένα

Άκουσε μέσα από μένα

Νιώσε μέσα από μένα

Εργάσου μέσα από μένα

Μίλησε μέσα από μένα

                          h h h

Βοήθησέ με να αδειάσω τον «Εαυτό» μου, ώστε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, να με χρησιμοποιήσεις και να παίζεις μιαν όμορφη μελωδία μέσα από μένα!

                            h h h

Γίνε  μηδενικό, γίνε ήρωας!

Εδώ ο Σουάμι εξηγεί ότι, αφού αφήσει κάποιος τα οκτώ είδη εγωισμού, πρέπει να αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό τον κάνει ένα μηδενικό. Από το μηδενικό γίνεται ήρωας. Πώς είναι αυτοί που αφήνουν το «εγώ»;

Δες μέσα από μένα – Εις απάντηση αυτού ο Σουάμι λέει ότι οτιδήποτε φαίνεται,  φαίνεται μέσα από Εκείνον. Όπου δεν υπάρχει εγώ όλα φαίνονται σα Θεός. Αν υπάρχει εγώ, τότε ό,τι φαίνεται λέμε: «αυτό είναι δικό μου… εκείνο ανήκει στους άλλους.» Μέσα από αυτό εγείρονται τα αισθήματα της διαφορετικότητας.

Μόνον όταν κάποιος πλήρως αδειάσει τον εαυτό του και είναι χωρίς «εγώ», τότε μόνον το μπλε φως, ο Ένοικος μέσα στα πάντα, θα  διευρύνεται συνεχώς.  Αυτός είναι ο  Θεός. Γι’ αυτό πολλές φορές. Όταν αδειάσουμε, ο Θεός μέσα μας, θα μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, γεμίζοντάς μας τελείως. Και τότε η τζίβα λέει στον Θεό: «Ω Κύριε, τώρα δεν είμαι παρά ένα όργανο. Πράξε τα πάντα μέσα από μένα.»  Αυτό είναι το στάδιο Μπάρτα, ο Συντηρών. Ο άνθρωπος λέει στον Θεό: «Αφού Εσύ είσαι ο τα πάντα πράττων, προσφέρω όλους του καρπούς των πράξεων σε Εσένα!» Ο Θεός και μόνον πρέπει να απολαύσει τους καρπούς. Εδώ ο Θεός είναι στο Στάδιο Μπόκτα, στο οποίο απολαμβάνει τα πάντα. Οτιδήποτε φαίνεται, είναι ο Θεός και μόνον που το βλέπει.

Στη συνέχεια ο Σουάμι έγραψε: «Άκουγε μέσα από μένα». Ο Θεός ποτέ δεν ακούει κακές λέξεις. Αυτό είναι το στάδιο κάποιου που έχει πλήρως αδειάσει τον εαυτό του. Τα λόγια που ακούει είναι μόνον λόγια του Θεού. Και ποια είναι τα λόγια του Θεού; Τζάπα, διαλογισμός και μπάτζανς όλα σχετικά με τον Θεό. Τι άκουγε επί 84 χρόνια ο Σουάμι; Μόνον Βέδες και μάντρα. Και όλα ήταν για τον Θεό και μόνον, γι’ Αυτόν. Κανείς άλλος ήχος, σαν κι αυτούς που ακούγονται στην αγορά! Κανένας ήχος από στόμα ανθρώπου που προκαλούσε κάποιον άλλον, ό,τι συμβαίνει με τους πολιτικούς. Ό,τι δεν πρέπει να ακούσουμε δεν θα πρέπει να έρθει και στα αυτιά μας.

Οι Σανυάσι είναι πάντοτε μόνοι. Δεν συνδέονται με κανέναν. Τα αυτιά τους ακούνε μόνον την φωνή του Θεού. Ακόμη και ο βόμβος ενός εντόμου αποτελεί γι’ αυτούς γλυκιά Θεϊκή Μελωδία. Ο ήχος του κελαηδήματος ενός πουλιού είναι  Nagarsankirtan. Έτσι ο κάθε ήχος αντηχεί στα αυτιά τους. Η ζωή που ζούνε είναι ίδια όπου και να βρεθούν, είτε στο δάσος είτε στην αγορά.

Αυτό που υπέδειξε ο Σουάμι μετά ήταν : «Νιώσε μέσα από μένα». Ο Θεός λέει να νιώσουμε μέσα από Εκείνον. Νιώθω σημαίνει «αίσθηση αφής». Οτιδήποτε αγγίζουμε γίνεται σαν το Άγγιγμα του Θεού. Πώς αγγίζει ο Θεός; Εκείνος βρίσκεται στο Στάδιο του Παρατηρητή. Όποιος Τον αγγίζει δεν Τον επηρεάζει καθόλου. Έτσι πρέπει να είμαστε. Ο άντρας όταν τον αγγίζει η γυναίκα του νομίζει ότι βρίσκεται στον Παράδεισο! Όταν τον αγγίζει το παιδί, βρίσκεται σε ευδαιμονία. Όταν, όμως, τον αγγίξει ένας εχθρός του, θυμώνει. Νιώθει σα να τον έχει αγγίξει φωτιά! Έτσι τα πάντα είναι αναλήθεια, είναι ψεύτικα, μια ψευδαίσθηση. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Τίποτα δεν μπορεί να αγγίξει κάποιον που κάνει σάντανα και έχει αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό γιατί ο Θεός και μόνον είναι ο πραγματικός συγγενής του. Αυτή η τζίβα είναι συνεχώς ήρεμη στο στάδιο του Θεού. Είναι συνεχώς βυθισμένη στη σκέψη του Θεού, υμνώντας το Μεγαλείο Του. Ζει σε έναν κόσμο χωριστό. Δεν τον αγγίζει ο κόσμος και ζει μόνος του, χώρια από τους όλους τους άλλους. Αυτό ήταν και το δικό μου στάδιο. Έτσι ο Σουάμι δημιούργησε έναν κόσμο χωριστό, το Ασημένιο Νησί, για μένα.

Κύριε «μίλα μέσα από μένα».  Όταν ο Θεός μάς γεμίσει, μιλάει μέσα από μας. Πώς θα είναι τότε; Όταν οι αισθήσεις, ο νους, η διάνοια, η συνείδηση και το εγώ αδειάζουν, γεμίζουμε από Θεό. Φθάνουμε στο στάδιο Μπόκτα, στο οποίο ο Θεός μιλάει μέσα από μας. Πολλοί άγιοι το έχουν αποδείξει αυτό. Όταν βρίσκονταν βαθειά βυθισμένοι στις σκέψεις του Θεού, άκουσαν την φωνή Του.  Και Την κατέγραψαν σα Βέδες και Ουπανισάδες.

Τώρα όλοι λένε περιστασιακά: «Ο Σουάμι μιλάει μέσα από μένα.» Πρέπει κάποιος να απαρνηθεί όλα τα πράγματα όπως έκαναν οι αρχαίοι ρίσις. Μόνον εκείνος που έχει αδειάσει τον εαυτό του τελείως και γίνεται ένα τίποτα – σα να μην υπάρχει-, μπορεί να ακούσει τη φωνή του Θεού και να μιλήσει μαζί Του. Όταν δεν θα διακατεχόμαστε  πια από τους οκτώ τύπους εγωισμού και αδειάσουμε τους εαυτούς μας, τότε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, ο Θεός θα παίζει τη γλυκιά μουσική Του μέσα από μας. Ο Θεός  μπορεί να παίξει μέσα από το φλάουτο μόνον που είναι άδειο και κούφιο. Παλιά γι’ αυτό είχα γράψει ένα τραγούδι:

Εννέα τρύπες σε ένα σώμα

Το παραμικρό ολίσθημα και γίνεται ένα νεκρό σώμα

80 πύλες στην καρδιά

Αμέτρητες οι   σκέψεις που εγείρονται εκεί

Πάνε και έρχονται

Το σώμα είναι η άμαξα

Που τη σέρνουν  5 άλογα

Σέρνεται στις 5οο διευθύνσεις

Το σώμα έχει εννέα τρύπες, η δύναμη ζωής μπορεί να φύγει μέσα από κάποια από αυτές οποιαδήποτε στιγμή. Και τότε γίνεται ένα νεκρό σώμα. Η δύναμη ζωής του γιόγκι δεν φεύγει μέσα από καμία από αυτές τις εννέα τρύπες, αλλά μέσα από την πύλη, στην κορυφή του κεφαλιού του. Υπάρχουν 80 πύλες στην καρδιά, όπου αμέτρητες σκέψεις έρχονται και φεύγουν. Το σώμα είναι η άμαξα, που τη σέρνουν πέντε άλογα. Αυτό υπονοεί τις πέντε αισθήσεις. Οι πέντε αισθήσεις μάς σέρνουν προς 500 διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτό το τραγούδι το έγραψα όταν ήμουν μικρή. Πρέπει να ελέγχουμε τα πάντα στο σώμα μας. Αλλιώς χαραμίζεται ολόκληρη η ζωή μας. Αυτό είναι που έγραψα.

Ελέγχοντας τα πάντα και αδειάζοντας τους εαυτούς μας, ο Ίδιος ο Θεός θα έρθει και θα γίνει ο Ηνίοχός μας. Το σώμα είναι σαν ένα φλάουτο. Όταν αδειάσουμε τους εαυτούς μας από τα πάντα, ο Ίδιος ο Θεός θα παίξει μια γλυκιά μελωδία μέσα από μας.

Το επόμενο σημείο που υπέδειξε ο Σουάμι ήταν: «Εργάσου μέσα από μένα». Πρόκειται για το στάδιο Μπάρτα. Η τζίβα λέει: «Δεν είμαι παρά ένα εργαλείο. Εσύ είσαι που τα κάνεις όλα μέσα από μένα.» Σε αυτό το στάδιο οτιδήποτε γίνεται το κάνει ο Θεός.

Ένα παράδειγμα. Η Σακκουμπάι ήθελε να πάει στο Πανταριπούραμ με τους άλλους πιστούς. Όμως ο σύζυγός της και η πεθερά της δεν της έδιναν την άδεια, αντίθετα της απαγόρευσαν να πάει. Και μάλιστα την έδεσαν σε κολόνα. Η Σακκουμπάι προσευχήθηκε στον Θεό. Ο Κύριος Παντουράνγκα τότε πήρε τη μορφή μιας γυναίκας και είπε στη Σακκουμπάι: «Δέσε με στην κολόνα και πήγαινε με τους άλλους πιστούς». Έτσι πήγε. Για ένα μήνα ο Κύριος Παντουράνγκα ήταν με τη μορφή της Σακκουμπάι και έκανε όλες τις δουλειές του σπιτιού και υπηρέτησε τον άντρα της και την πεθερά της. Με την αφοσίωσή της έκανε τον Ίδιο τον Θεό να έρθει με τη μορφή της και να κάνει όλες τις δουλειές. Αυτή είναι αληθινή αφοσίωση. Μόνον αν υπάρχει τέτοια αφοσίωση, ο Θεός θα εργαστεί μέσα από μας και θα τα κάνει όλα.

Το εγώ λειτουργεί μέσα από την προσωπικότητα και το σώμα και το νου. Είναι το «εγώ», ο μικρός  εαυτός.

Ο Σουάμι λέει: «Η Μόκσα – Απελευθέρωση – είναι η Σάντι που έχει επιτευχθεί με τον εξαγνισμό της καρδιάς. Αναιρεί τις καταγραφές που κάποιος αποκτά με το να βλέπει, να ακούει, να διαβάζει, να μαθαίνει, να πράττει και να φέρει εις πέρας».

«Μάθε να είσαι ένα τίποτα… είναι ο μόνος δρόμος προς τον στόχο… θα τρέχεις συνεχώς πίσω από εγκόσμιες αντιλήψεις που έχουν καθορίσει το ποιος είσαι – π.χ. το σύμπλεγμα του εγώ.

Όλη η δομή του νου και της διάνοιας, όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητας είτε επίκτητα είτε κληρονομικά/ η κάθε όψη της προσωπικότητας, ο παράγοντας του εγώ αποτελούν βορά κανονιού για την τελική καταστροφή του εγώ και του ίδιου του νου.

                                      g g g

Και τώρα ας τα δούμε όλα αυτά. Το εγώ λειτουργεί μέσα από το σώμα, το νου και την προσωπικότητα. Ο Σουάμι είπε ότι ο καθαρισμός της καρδιάς είναι που χορηγεί γαλήνη και γαλήνη είναι Μούκτι. Πώς έρχεται η σάντι; Έρχεται μόνον όταν δεν υπάρχουν καταγραφές. Και τότε ό,τι βλέπουμε, ακούμε είτε βιώνουμε μέσα από τις πέντε μας αισθήσεις δεν μας επηρεάζει. Και έτσι καμιά καταγραφή δεν έρχεται σε μας. Εξαιτίας των επιθυμιών, μέσα από τις πέντε αισθήσεις, εντυπώνονται  οι καταγραφές στο νου.

Όταν πια δεν υπάρχει επιθυμία, ο νους και οι αισθήσεις, και τα δύο αυτά, αδειάζουν. Και τότε δεν υπάρχει καμιά εργασία για να εκτελεστεί σε τούτον τον κόσμο. Αν δεν υπάρχουν καταγραφές, ο άνθρωπος δεν έχει καθήκοντα. Δεν υπάρχει τίποτα για κείνον να κάνει. Ο Θεός και μόνον βρίσκεται στην σκέψη του. Αν κάποιος δεν έχει καθήκοντα, τότε δεν υπάρχει και καμιά ανάγκη για δύναμη θέλησης. Τώρα είναι σαν ένας κορμός δέντρου που επιπλέει και που πηγαίνει ανάλογα με το ρεύμα του ποταμού. Όπου ρέει το ποτάμι εκεί πηγαίνει και ο κορμός. Πιστεύει ότι τα πάντα που συμβαίνουν οφείλονται στη Θέληση του Θεού. συνεπώς δεν έχει επιθυμίες, μίση, καμιά διττότητα της ζωής. Αποδέχεται τα πάντα στη ζωή του ως είναι. Δεν έχει ξεχωριστά αισθήματα είτε σκέψεις. Ο Σουάμι αποκαλεί τούτο το στάδιο «στάδιο της ανυπαρξίας». Είναι ο μοναδικός τρόπος να φθάσεις τον Θεό. Το να γίνεις τίποτα είναι ο μοναδικός τρόπος να φθάσεις τον Θεό.

Τώρα ο Σουάμι μιλάει  για το σύμπλεγμα  του εγώ και του νου. Κάποιος λέει: «Είμαι ο Ράμα και κατάγομαι από αυτόν τον τόπο. Κατέχω αυτήν την θέση στη ζωή.» Έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο το εγώ «ροκανίζει» τα πάντα, ταυτίζεται με τον κόσμο και με όλα τα εγκόσμια πράγματα. Ο άνθρωπος λέει: «Θα κάνω αυτό σήμερα και αύριο εκείνο». Και ο νους τρέχει ξωπίσω. Αυτό είναι το σύμπλεγμα του εγώ και του νου.

Εγώ + νους = άνθρωπος

Άνθρωπος – εγώ = Άτμα

Αν φύγει το «εγώ» από τον άνθρωπο, θα συνειδητοποιήσει ή θα αρχίζει να συνειδητοποιεί  ότι είναι  Άτμα. Γεννηθήκαμε εδώ μόνο για να φθάσουμε τον Θεό. Δεν έχουμε καμιά απολύτως σχέση – δεσμό με το σώμα μας. Μόνον με το Άτμα συνδεόμαστε. Μέσα από το νου και τη διάνοια είναι που δημιουργούμε πολλές μορφές και νοητικά κατασκευάσματα. Όλα αυτά αποτελούν χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Ο άνθρωπος προσδιορίζεται μέσα από την προσωπικότητά του. Η προσωπικότητα αποτελεί σύνθεση επίκτητων και κληρονομικών ιδιοτήτων, που έρχονται σε κάθε μας γέννηση. Κάποιος έχει οικογένεια. Έχει αποκτήσει γιο και εγγόνια. Έτσι δημιουργεί μια γενιά. Αυτό, όμως, αποτελεί άγνοια. Ο άνθρωπος φέρνει την προσωπικότητά του μαζί του σε κάθε γέννηση σα κληρονομιά. Ο νους και η διάνοια δημιουργούν γνωρίσματα, χαρακτηριστικά μέσα του. Ο ίδιος είναι που δημιουργεί  και κάθε  πλευρά του χαρακτήρα του, κάθε συντελεστή του εγώ του.

Αυτός και είναι ο λόγος για την τελική καταστροφή του εγώ και του νου του. Μόνον όταν η βόμβα τοποθετηθεί στο κανόνι, εκείνο λειτουργεί. Η κάθε όψη του εγώ του είναι οι συντελεστές του που λειτουργούν σαν βόμβα με την οποία εξολοθρεύεται τελικά και ολοσχερώς  το εγώ. Έτσι ο Σουάμι συγκρίνει το εγώ με την βόμβα κανονιού και μας προειδοποιεί. Όλοι πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και να αφήσουμε το «εγώ και το δικό μου». Αυτά σμιλεύουν τις πολλές όψεις της προσωπικότητας. Μόνον εκείνος που κάνει σάντανα με συνειδητοποίηση μπορεί να διώξει το «εγώ». Εκείνος που αδειάζει τον εαυτό του γίνεται ήρωας. Όλες οι οικογενειακές υποθέσεις δεν είναι πραγματικές. Ο Θεός και μόνον είναι η Αλήθεια. Όταν αυτό μας  γίνει συνείδηση, θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων.

Χθες το απόγευμα ο Φρεντ πρόσφερε ένα ολάνθιστο κίτρινο ιβίσκο στον Σουάμι. Στις 8 το απόγευμα, μετά το σάτσαγκ και πριν ακριβώς από το άρατι, έδειξα σε όλους το λουλούδι. Από μόνο του είχε κλείσει τελείως. Το κάθε του πέταλο ήταν τέλεια κλειστό, ένα – ένα. Το ανθισμένο λουλούδι έγινε ξανά   μπουμπούκι. Όσο κι αν προσπαθούσαμε εμείς να κλείσουμε ένα λουλούδι ανθισμένο με αυτόν τον τρόπο, όλες μας οι προσπάθειες θα πηγαίνανε χαμένες.  Το έδειξα σε όλους και τους είπα αυτό ακριβώς  και τους είπα επίσης ότι όπως ακριβώς και το λουλούδι έτσι και εμείς πρέπει να επιστρέψουμε εκεί από όπου προήλθαμε. Το μπουμπούκι άνθισε, έγινε λουλούδι και μετά από   μόνο του έκλεισε για να ξαναγυρίσει στο μπουμπούκι. Έτσι και όλοι εμείς πρέπει να επιστρέψουμε από όπου προήλθαμε. Μα μέχρι τότε ο κύκλος των γεννήσεων και των θανάτων δεν θα έλθει σε ένα τέλος.

                                         JaiSai Ram

VS