Ατμική Όραση

---

Ο Σουάμι πριν κάποιες μέρες έδωσε μια φωτογραφία. Σ’ αυτήν υπήρχε ένας μεγάλος κύκλος και μέσα του ένας μικρότερος. Μέσα στον κύκλο αυτόν υπήρχε ένας παγκόσμιος χάρτης. Γύρω από τον χάρτη ήταν γραμμένη η λέξη Μόκσα. Δεξιά και αριστερά του κύκλου πετούσαν δύο περιστέρια. Στο κάτω μέρος έγραφε:

Στην πραγματικότητα τίποτα δεν αρχίζει και τίποτα δεν τελειώνει… Μόκσα

Και τώρα ας τα δούμε όλα αυτά. Τι είναι Μόκσα; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει  ούτε αρχή ούτε τέλος. Αυτή είναι η Τελική Κατοικία του Θεού. Σ’ αυτήν υπάρχει μόνο μια λαμπρή ακτινοβολία. Το όνομα και η μορφή απουσιάζουν ολοσχερώς. Ο άνθρωπος αυτό το Στάδιο πρέπει να κατακτήσει, σ’ Αυτό πρέπει να φθάσει. Μέχρι τότε θα είναι αιχμαλωτισμένος στον αέναο κύκλο γεννήσεων και θανάτων. Τα πάντα είναι όψεις του Θεού. Ο Κύριος Κρίσνα ξεκάθαρα το δηλώνει στην Μπαγκαβάτ Γκιτά:

Mamavamso Jeevaloka Jeevabhoota Sanathana

Τα πάντα είναι στην πραγματικότητα σπίθες του δικού Μου Εαυτού.

Εκείνος που συνειδητοποιεί ότι τα πάντα αποτελούν όψεις του Θεού, δραπετεύει από τον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων. Όλοι μας έχουμε προέλθει από τον Θεό. Το να Τον φθάσουμε αυτό είναι Μούκτι, Μόκσα – Απελευθέρωση. Αυτό ήρθε να δείξει ο Σουάμι. Αυτή η Πρώτη Δημιουργία προέρχεται από τον Θεό, τον Σουάμι, και έρχεται τώρα να δείξει πώς θα είναι αυτή η Δημιουργία. Πόσα βάσανα, πόσες θλίψεις, αρρώστιες, απώλειες και πόσοι κίνδυνοι ελλοχεύουν στο κάθε μας βήμα! Ένας τρόπος και μοναδικός υπάρχει για να ξεφύγουμε από όλα αυτά και αυτός είναι να φθάσουμε τον Θεό. Αυτό είναι που δείχνω εγώ μέσα από τη ζωή μου. Θα δοθεί Παγκόσμια Απελευθέρωση μέσα από τα δάκρυά μου, από τον  χωρισμό και την βαθειά μου λαχτάρα.

31 Μαΐου 2013     Πρωινός Διαλογισμός

Βασάντα:  Σουάμι, Σε θέλω! Δεν μπορώ να Σε ξεχάσω ούτε δευτερόλεπτο. Με παρηγορείς μέσα από κουβέντα και γράφοντας. Τούτα όλα είναι σαν να κουβεντιάζουν άνθρωποι του κόσμου, σαν τις συζητήσεις των άλλων.

Σουάμι:     Αυτό είναι το Αβαταρικό Έργο. Δε μιλάμε στο φυσικό επίπεδο, μόνον στο διαλογισμό. Όταν ανακατώνονταν ο Ωκεανός του Γάλατος, αναδύθηκε το δηλητήριο Χάλαχάλα και όλοι προσέτρεξαν στον Κύριο Σίβα. Ο Σίβα το ήπιε όλο. Αναδύθηκε και η Αμρίτα και τότε οι Ντέβας άρχισαν να μαλώνουν με τους Ασούρας. Όταν προσευχήθηκε ο Ίντρα, ήρθε ο Μάχαβίσνου με τη μορφή της Αβατάρ Μοχίνι. Εκείνη εξαπάτησε τους δαίμονες και έδωσε στους Ντέβας την αμρίτα. Όταν ο Κύριος Σίβα είδε τη Μοχίνι, και Κείνος γοητεύτηκε από την ομορφιά Της, Την πλησίασε και Την αγκάλιασε. Και τότε γεννήθηκε ο Αγιάππα. Με τον ίδιο τρόπο, όταν κει μεις ανταμώσουμε, αγγίξουμε ο ένας τον άλλον και μιλήσουμε θα γεννηθεί η Νέα Δημιουργία. Θα συμβεί με τον ίδιο τρόπο.

Βασάντα:  Τώρα καταλαβαίνω, Σουάμι, και θα  γράψω.

Τέλος του Διαλογισμού

Ο Σουάμι και εγώ είμαστε ο Θεός και η Σάκτι Του. Όμως εγώ κλαίω και θρηνώ εξαιτίας του χωρισμού μου από Κείνον. Είμαι ανήμπορη να το αντέξω και υποφέρω. Το πρωί έκλαιγα με λυγμούς. Ήρθαν όλοι να με παρηγορήσουν. Κάθε μέρα συμβαίνει αυτό. Για να με παρηγορήσει ο Σουάμι μιλάει μαζί μου και γράφει. Μα όσοι βλέπουν ή διαβάζουν μπορούν να τα δουν με τελείως διαφορετικό τρόπο. Τα βλέπουν μέσα από τα «Γυαλιά Σαμσάρα». Τα μάτια, που βλέπουν κινηματογραφικές ταινίες, μας θεωρούν κάτι σαν τους ήρωες μιας ταινίας που μιλάνε μεταξύ τους.

Όμως, μεταξύ μας δεν υπάρχει κανενός είδους σωματική σχέση και δεσμός. Ποτέ δεν είδε ο ένας τον άλλον από κοντά, ούτε μίλησε ή άγγιξε ο ένας τον άλλον. Μιλάμε μόνον μέσα από τα αισθήματα κατά τον διαλογισμό. Αυτά τα αισθήματά μας είναι που αλλάζουν τον κόσμο. Έχει ποτέ κανείς μέχρι τώρα κλάψει τόσο πολύ για τον Θεό, όπως εγώ; Ακόμα και αν ισχυριστείτε ότι πρόκειται για αισθήματα εγκόσμια, έχει κανείς ποτέ κλάψει επί συνεχή 73 χρόνια χωρίς ανάπαυλα ούτε καν δευτερολέπτου; Πώς τότε νομιμοποιείστε να μιλάτε για εγκόσμια συναισθήματα; Ελάχιστοι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται το μαρτύριό μου και κείνοι όχι στο πραγματικό του μέγεθος. Μόνον η καρδιά μου και ο Σουάμι το γνωρίζουν. Δεν πρόκειται για φυσική, σωματική σχέση. Είναι το Αβαταρικό Έργο.