Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση #5

Μύδροι Κανονιού

Στο τελευταίο άρθρο για τη Συνειδητοποίηση ο Σουάμι έδειξε ότι το «εγώ» είναι το προπέτασμα που καλύπτει τον Θεό, τον Αληθινό Εαυτό. Ο Θεός και το Άτμα είναι το ίδιο. Ο Σουάμι, επίσης, έγραψε για τα 8 είδη εγωισμού.

Ας δούμε τώρα το επόμενο πράγμα που ο Σουάμι υπέδειξε κάτω από την επικεφαλίδα: «Τέλειωσε με αυτό!»:

Κύριε,

Δες μέσα από μένα

Άκουσε μέσα από μένα

Νιώσε μέσα από μένα

Εργάσου μέσα από μένα

Μίλησε μέσα από μένα

                          h h h

Βοήθησέ με να αδειάσω τον «Εαυτό» μου, ώστε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, να με χρησιμοποιήσεις και να παίζεις μιαν όμορφη μελωδία μέσα από μένα!

                            h h h

Γίνε  μηδενικό, γίνε ήρωας!

Εδώ ο Σουάμι εξηγεί ότι, αφού αφήσει κάποιος τα οκτώ είδη εγωισμού, πρέπει να αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό τον κάνει ένα μηδενικό. Από το μηδενικό γίνεται ήρωας. Πώς είναι αυτοί που αφήνουν το «εγώ»;

Δες μέσα από μένα – Εις απάντηση αυτού ο Σουάμι λέει ότι οτιδήποτε φαίνεται,  φαίνεται μέσα από Εκείνον. Όπου δεν υπάρχει εγώ όλα φαίνονται σα Θεός. Αν υπάρχει εγώ, τότε ό,τι φαίνεται λέμε: «αυτό είναι δικό μου… εκείνο ανήκει στους άλλους.» Μέσα από αυτό εγείρονται τα αισθήματα της διαφορετικότητας.

Μόνον όταν κάποιος πλήρως αδειάσει τον εαυτό του και είναι χωρίς «εγώ», τότε μόνον το μπλε φως, ο Ένοικος μέσα στα πάντα, θα  διευρύνεται συνεχώς.  Αυτός είναι ο  Θεός. Γι’ αυτό πολλές φορές. Όταν αδειάσουμε, ο Θεός μέσα μας, θα μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, γεμίζοντάς μας τελείως. Και τότε η τζίβα λέει στον Θεό: «Ω Κύριε, τώρα δεν είμαι παρά ένα όργανο. Πράξε τα πάντα μέσα από μένα.»  Αυτό είναι το στάδιο Μπάρτα, ο Συντηρών. Ο άνθρωπος λέει στον Θεό: «Αφού Εσύ είσαι ο τα πάντα πράττων, προσφέρω όλους του καρπούς των πράξεων σε Εσένα!» Ο Θεός και μόνον πρέπει να απολαύσει τους καρπούς. Εδώ ο Θεός είναι στο Στάδιο Μπόκτα, στο οποίο απολαμβάνει τα πάντα. Οτιδήποτε φαίνεται, είναι ο Θεός και μόνον που το βλέπει.

Στη συνέχεια ο Σουάμι έγραψε: «Άκουγε μέσα από μένα». Ο Θεός ποτέ δεν ακούει κακές λέξεις. Αυτό είναι το στάδιο κάποιου που έχει πλήρως αδειάσει τον εαυτό του. Τα λόγια που ακούει είναι μόνον λόγια του Θεού. Και ποια είναι τα λόγια του Θεού; Τζάπα, διαλογισμός και μπάτζανς όλα σχετικά με τον Θεό. Τι άκουγε επί 84 χρόνια ο Σουάμι; Μόνον Βέδες και μάντρα. Και όλα ήταν για τον Θεό και μόνον, γι’ Αυτόν. Κανείς άλλος ήχος, σαν κι αυτούς που ακούγονται στην αγορά! Κανένας ήχος από στόμα ανθρώπου που προκαλούσε κάποιον άλλον, ό,τι συμβαίνει με τους πολιτικούς. Ό,τι δεν πρέπει να ακούσουμε δεν θα πρέπει να έρθει και στα αυτιά μας.

Οι Σανυάσι είναι πάντοτε μόνοι. Δεν συνδέονται με κανέναν. Τα αυτιά τους ακούνε μόνον την φωνή του Θεού. Ακόμη και ο βόμβος ενός εντόμου αποτελεί γι’ αυτούς γλυκιά Θεϊκή Μελωδία. Ο ήχος του κελαηδήματος ενός πουλιού είναι  Nagarsankirtan. Έτσι ο κάθε ήχος αντηχεί στα αυτιά τους. Η ζωή που ζούνε είναι ίδια όπου και να βρεθούν, είτε στο δάσος είτε στην αγορά.

Αυτό που υπέδειξε ο Σουάμι μετά ήταν : «Νιώσε μέσα από μένα». Ο Θεός λέει να νιώσουμε μέσα από Εκείνον. Νιώθω σημαίνει «αίσθηση αφής». Οτιδήποτε αγγίζουμε γίνεται σαν το Άγγιγμα του Θεού. Πώς αγγίζει ο Θεός; Εκείνος βρίσκεται στο Στάδιο του Παρατηρητή. Όποιος Τον αγγίζει δεν Τον επηρεάζει καθόλου. Έτσι πρέπει να είμαστε. Ο άντρας όταν τον αγγίζει η γυναίκα του νομίζει ότι βρίσκεται στον Παράδεισο! Όταν τον αγγίζει το παιδί, βρίσκεται σε ευδαιμονία. Όταν, όμως, τον αγγίξει ένας εχθρός του, θυμώνει. Νιώθει σα να τον έχει αγγίξει φωτιά! Έτσι τα πάντα είναι αναλήθεια, είναι ψεύτικα, μια ψευδαίσθηση. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Τίποτα δεν μπορεί να αγγίξει κάποιον που κάνει σάντανα και έχει αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό γιατί ο Θεός και μόνον είναι ο πραγματικός συγγενής του. Αυτή η τζίβα είναι συνεχώς ήρεμη στο στάδιο του Θεού. Είναι συνεχώς βυθισμένη στη σκέψη του Θεού, υμνώντας το Μεγαλείο Του. Ζει σε έναν κόσμο χωριστό. Δεν τον αγγίζει ο κόσμος και ζει μόνος του, χώρια από τους όλους τους άλλους. Αυτό ήταν και το δικό μου στάδιο. Έτσι ο Σουάμι δημιούργησε έναν κόσμο χωριστό, το Ασημένιο Νησί, για μένα.

Κύριε «μίλα μέσα από μένα».  Όταν ο Θεός μάς γεμίσει, μιλάει μέσα από μας. Πώς θα είναι τότε; Όταν οι αισθήσεις, ο νους, η διάνοια, η συνείδηση και το εγώ αδειάζουν, γεμίζουμε από Θεό. Φθάνουμε στο στάδιο Μπόκτα, στο οποίο ο Θεός μιλάει μέσα από μας. Πολλοί άγιοι το έχουν αποδείξει αυτό. Όταν βρίσκονταν βαθειά βυθισμένοι στις σκέψεις του Θεού, άκουσαν την φωνή Του.  Και Την κατέγραψαν σα Βέδες και Ουπανισάδες.

Τώρα όλοι λένε περιστασιακά: «Ο Σουάμι μιλάει μέσα από μένα.» Πρέπει κάποιος να απαρνηθεί όλα τα πράγματα όπως έκαναν οι αρχαίοι ρίσις. Μόνον εκείνος που έχει αδειάσει τον εαυτό του τελείως και γίνεται ένα τίποτα – σα να μην υπάρχει-, μπορεί να ακούσει τη φωνή του Θεού και να μιλήσει μαζί Του. Όταν δεν θα διακατεχόμαστε  πια από τους οκτώ τύπους εγωισμού και αδειάσουμε τους εαυτούς μας, τότε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, ο Θεός θα παίζει τη γλυκιά μουσική Του μέσα από μας. Ο Θεός  μπορεί να παίξει μέσα από το φλάουτο μόνον που είναι άδειο και κούφιο.