Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση #5

Μύδροι Κανονιού

Στο τελευταίο άρθρο για τη Συνειδητοποίηση ο Σουάμι έδειξε ότι το «εγώ» είναι το προπέτασμα που καλύπτει τον Θεό, τον Αληθινό Εαυτό. Ο Θεός και το Άτμα είναι το ίδιο. Ο Σουάμι, επίσης, έγραψε για τα 8 είδη εγωισμού.

Ας δούμε τώρα το επόμενο πράγμα που ο Σουάμι υπέδειξε κάτω από την επικεφαλίδα: «Τέλειωσε με αυτό!»:

Κύριε,

Δες μέσα από μένα

Άκουσε μέσα από μένα

Νιώσε μέσα από μένα

Εργάσου μέσα από μένα

Μίλησε μέσα από μένα

                          h h h

Βοήθησέ με να αδειάσω τον «Εαυτό» μου, ώστε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, να με χρησιμοποιήσεις και να παίζεις μιαν όμορφη μελωδία μέσα από μένα!

                            h h h

Γίνε  μηδενικό, γίνε ήρωας!

Εδώ ο Σουάμι εξηγεί ότι, αφού αφήσει κάποιος τα οκτώ είδη εγωισμού, πρέπει να αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό τον κάνει ένα μηδενικό. Από το μηδενικό γίνεται ήρωας. Πώς είναι αυτοί που αφήνουν το «εγώ»;

Δες μέσα από μένα – Εις απάντηση αυτού ο Σουάμι λέει ότι οτιδήποτε φαίνεται,  φαίνεται μέσα από Εκείνον. Όπου δεν υπάρχει εγώ όλα φαίνονται σα Θεός. Αν υπάρχει εγώ, τότε ό,τι φαίνεται λέμε: «αυτό είναι δικό μου… εκείνο ανήκει στους άλλους.» Μέσα από αυτό εγείρονται τα αισθήματα της διαφορετικότητας.

Μόνον όταν κάποιος πλήρως αδειάσει τον εαυτό του και είναι χωρίς «εγώ», τότε μόνον το μπλε φως, ο Ένοικος μέσα στα πάντα, θα  διευρύνεται συνεχώς.  Αυτός είναι ο  Θεός. Γι’ αυτό πολλές φορές. Όταν αδειάσουμε, ο Θεός μέσα μας, θα μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, γεμίζοντάς μας τελείως. Και τότε η τζίβα λέει στον Θεό: «Ω Κύριε, τώρα δεν είμαι παρά ένα όργανο. Πράξε τα πάντα μέσα από μένα.»  Αυτό είναι το στάδιο Μπάρτα, ο Συντηρών. Ο άνθρωπος λέει στον Θεό: «Αφού Εσύ είσαι ο τα πάντα πράττων, προσφέρω όλους του καρπούς των πράξεων σε Εσένα!» Ο Θεός και μόνον πρέπει να απολαύσει τους καρπούς. Εδώ ο Θεός είναι στο Στάδιο Μπόκτα, στο οποίο απολαμβάνει τα πάντα. Οτιδήποτε φαίνεται, είναι ο Θεός και μόνον που το βλέπει.

Στη συνέχεια ο Σουάμι έγραψε: «Άκουγε μέσα από μένα». Ο Θεός ποτέ δεν ακούει κακές λέξεις. Αυτό είναι το στάδιο κάποιου που έχει πλήρως αδειάσει τον εαυτό του. Τα λόγια που ακούει είναι μόνον λόγια του Θεού. Και ποια είναι τα λόγια του Θεού; Τζάπα, διαλογισμός και μπάτζανς όλα σχετικά με τον Θεό. Τι άκουγε επί 84 χρόνια ο Σουάμι; Μόνον Βέδες και μάντρα. Και όλα ήταν για τον Θεό και μόνον, γι’ Αυτόν. Κανείς άλλος ήχος, σαν κι αυτούς που ακούγονται στην αγορά! Κανένας ήχος από στόμα ανθρώπου που προκαλούσε κάποιον άλλον, ό,τι συμβαίνει με τους πολιτικούς. Ό,τι δεν πρέπει να ακούσουμε δεν θα πρέπει να έρθει και στα αυτιά μας.

Οι Σανυάσι είναι πάντοτε μόνοι. Δεν συνδέονται με κανέναν. Τα αυτιά τους ακούνε μόνον την φωνή του Θεού. Ακόμη και ο βόμβος ενός εντόμου αποτελεί γι’ αυτούς γλυκιά Θεϊκή Μελωδία. Ο ήχος του κελαηδήματος ενός πουλιού είναι  Nagarsankirtan. Έτσι ο κάθε ήχος αντηχεί στα αυτιά τους. Η ζωή που ζούνε είναι ίδια όπου και να βρεθούν, είτε στο δάσος είτε στην αγορά.

Αυτό που υπέδειξε ο Σουάμι μετά ήταν : «Νιώσε μέσα από μένα». Ο Θεός λέει να νιώσουμε μέσα από Εκείνον. Νιώθω σημαίνει «αίσθηση αφής». Οτιδήποτε αγγίζουμε γίνεται σαν το Άγγιγμα του Θεού. Πώς αγγίζει ο Θεός; Εκείνος βρίσκεται στο Στάδιο του Παρατηρητή. Όποιος Τον αγγίζει δεν Τον επηρεάζει καθόλου. Έτσι πρέπει να είμαστε. Ο άντρας όταν τον αγγίζει η γυναίκα του νομίζει ότι βρίσκεται στον Παράδεισο! Όταν τον αγγίζει το παιδί, βρίσκεται σε ευδαιμονία. Όταν, όμως, τον αγγίξει ένας εχθρός του, θυμώνει. Νιώθει σα να τον έχει αγγίξει φωτιά! Έτσι τα πάντα είναι αναλήθεια, είναι ψεύτικα, μια ψευδαίσθηση. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Τίποτα δεν μπορεί να αγγίξει κάποιον που κάνει σάντανα και έχει αδειάσει τον εαυτό του. Και αυτό γιατί ο Θεός και μόνον είναι ο πραγματικός συγγενής του. Αυτή η τζίβα είναι συνεχώς ήρεμη στο στάδιο του Θεού. Είναι συνεχώς βυθισμένη στη σκέψη του Θεού, υμνώντας το Μεγαλείο Του. Ζει σε έναν κόσμο χωριστό. Δεν τον αγγίζει ο κόσμος και ζει μόνος του, χώρια από τους όλους τους άλλους. Αυτό ήταν και το δικό μου στάδιο. Έτσι ο Σουάμι δημιούργησε έναν κόσμο χωριστό, το Ασημένιο Νησί, για μένα.

Κύριε «μίλα μέσα από μένα».  Όταν ο Θεός μάς γεμίσει, μιλάει μέσα από μας. Πώς θα είναι τότε; Όταν οι αισθήσεις, ο νους, η διάνοια, η συνείδηση και το εγώ αδειάζουν, γεμίζουμε από Θεό. Φθάνουμε στο στάδιο Μπόκτα, στο οποίο ο Θεός μιλάει μέσα από μας. Πολλοί άγιοι το έχουν αποδείξει αυτό. Όταν βρίσκονταν βαθειά βυθισμένοι στις σκέψεις του Θεού, άκουσαν την φωνή Του.  Και Την κατέγραψαν σα Βέδες και Ουπανισάδες.

Τώρα όλοι λένε περιστασιακά: «Ο Σουάμι μιλάει μέσα από μένα.» Πρέπει κάποιος να απαρνηθεί όλα τα πράγματα όπως έκαναν οι αρχαίοι ρίσις. Μόνον εκείνος που έχει αδειάσει τον εαυτό του τελείως και γίνεται ένα τίποτα – σα να μην υπάρχει-, μπορεί να ακούσει τη φωνή του Θεού και να μιλήσει μαζί Του. Όταν δεν θα διακατεχόμαστε  πια από τους οκτώ τύπους εγωισμού και αδειάσουμε τους εαυτούς μας, τότε, σαν το φλάουτο του Κρίσνα, ο Θεός θα παίζει τη γλυκιά μουσική Του μέσα από μας. Ο Θεός  μπορεί να παίξει μέσα από το φλάουτο μόνον που είναι άδειο και κούφιο. Παλιά γι’ αυτό είχα γράψει ένα τραγούδι:

Εννέα τρύπες σε ένα σώμα

Το παραμικρό ολίσθημα και γίνεται ένα νεκρό σώμα

80 πύλες στην καρδιά

Αμέτρητες οι   σκέψεις που εγείρονται εκεί

Πάνε και έρχονται

Το σώμα είναι η άμαξα

Που τη σέρνουν  5 άλογα

Σέρνεται στις 5οο διευθύνσεις

Το σώμα έχει εννέα τρύπες, η δύναμη ζωής μπορεί να φύγει μέσα από κάποια από αυτές οποιαδήποτε στιγμή. Και τότε γίνεται ένα νεκρό σώμα. Η δύναμη ζωής του γιόγκι δεν φεύγει μέσα από καμία από αυτές τις εννέα τρύπες, αλλά μέσα από την πύλη, στην κορυφή του κεφαλιού του. Υπάρχουν 80 πύλες στην καρδιά, όπου αμέτρητες σκέψεις έρχονται και φεύγουν. Το σώμα είναι η άμαξα, που τη σέρνουν πέντε άλογα. Αυτό υπονοεί τις πέντε αισθήσεις. Οι πέντε αισθήσεις μάς σέρνουν προς 500 διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτό το τραγούδι το έγραψα όταν ήμουν μικρή. Πρέπει να ελέγχουμε τα πάντα στο σώμα μας. Αλλιώς χαραμίζεται ολόκληρη η ζωή μας. Αυτό είναι που έγραψα.

Ελέγχοντας τα πάντα και αδειάζοντας τους εαυτούς μας, ο Ίδιος ο Θεός θα έρθει και θα γίνει ο Ηνίοχός μας. Το σώμα είναι σαν ένα φλάουτο. Όταν αδειάσουμε τους εαυτούς μας από τα πάντα, ο Ίδιος ο Θεός θα παίξει μια γλυκιά μελωδία μέσα από μας.

Το επόμενο σημείο που υπέδειξε ο Σουάμι ήταν: «Εργάσου μέσα από μένα». Πρόκειται για το στάδιο Μπάρτα. Η τζίβα λέει: «Δεν είμαι παρά ένα εργαλείο. Εσύ είσαι που τα κάνεις όλα μέσα από μένα.» Σε αυτό το στάδιο οτιδήποτε γίνεται το κάνει ο Θεός.

Ένα παράδειγμα. Η Σακκουμπάι ήθελε να πάει στο Πανταριπούραμ με τους άλλους πιστούς. Όμως ο σύζυγός της και η πεθερά της δεν της έδιναν την άδεια, αντίθετα της απαγόρευσαν να πάει. Και μάλιστα την έδεσαν σε κολόνα. Η Σακκουμπάι προσευχήθηκε στον Θεό. Ο Κύριος Παντουράνγκα τότε πήρε τη μορφή μιας γυναίκας και είπε στη Σακκουμπάι: «Δέσε με στην κολόνα και πήγαινε με τους άλλους πιστούς». Έτσι πήγε. Για ένα μήνα ο Κύριος Παντουράνγκα ήταν με τη μορφή της Σακκουμπάι και έκανε όλες τις δουλειές του σπιτιού και υπηρέτησε τον άντρα της και την πεθερά της. Με την αφοσίωσή της έκανε τον Ίδιο τον Θεό να έρθει με τη μορφή της και να κάνει όλες τις δουλειές. Αυτή είναι αληθινή αφοσίωση. Μόνον αν υπάρχει τέτοια αφοσίωση, ο Θεός θα εργαστεί μέσα από μας και θα τα κάνει όλα.

Το εγώ λειτουργεί μέσα από την προσωπικότητα και το σώμα και το νου. Είναι το «εγώ», ο μικρός  εαυτός.

Ο Σουάμι λέει: «Η Μόκσα – Απελευθέρωση – είναι η Σάντι που έχει επιτευχθεί με τον εξαγνισμό της καρδιάς. Αναιρεί τις καταγραφές που κάποιος αποκτά με το να βλέπει, να ακούει, να διαβάζει, να μαθαίνει, να πράττει και να φέρει εις πέρας».

«Μάθε να είσαι ένα τίποτα… είναι ο μόνος δρόμος προς τον στόχο… θα τρέχεις συνεχώς πίσω από εγκόσμιες αντιλήψεις που έχουν καθορίσει το ποιος είσαι – π.χ. το σύμπλεγμα του εγώ.

Όλη η δομή του νου και της διάνοιας, όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητας είτε επίκτητα είτε κληρονομικά/ η κάθε όψη της προσωπικότητας, ο παράγοντας του εγώ αποτελούν βορά κανονιού για την τελική καταστροφή του εγώ και του ίδιου του νου.

                                      g g g

Και τώρα ας τα δούμε όλα αυτά. Το εγώ λειτουργεί μέσα από το σώμα, το νου και την προσωπικότητα. Ο Σουάμι είπε ότι ο καθαρισμός της καρδιάς είναι που χορηγεί γαλήνη και γαλήνη είναι Μούκτι. Πώς έρχεται η σάντι; Έρχεται μόνον όταν δεν υπάρχουν καταγραφές. Και τότε ό,τι βλέπουμε, ακούμε είτε βιώνουμε μέσα από τις πέντε μας αισθήσεις δεν μας επηρεάζει. Και έτσι καμιά καταγραφή δεν έρχεται σε μας. Εξαιτίας των επιθυμιών, μέσα από τις πέντε αισθήσεις, εντυπώνονται  οι καταγραφές στο νου.

Όταν πια δεν υπάρχει επιθυμία, ο νους και οι αισθήσεις, και τα δύο αυτά, αδειάζουν. Και τότε δεν υπάρχει καμιά εργασία για να εκτελεστεί σε τούτον τον κόσμο. Αν δεν υπάρχουν καταγραφές, ο άνθρωπος δεν έχει καθήκοντα. Δεν υπάρχει τίποτα για κείνον να κάνει. Ο Θεός και μόνον βρίσκεται στην σκέψη του. Αν κάποιος δεν έχει καθήκοντα, τότε δεν υπάρχει και καμιά ανάγκη για δύναμη θέλησης. Τώρα είναι σαν ένας κορμός δέντρου που επιπλέει και που πηγαίνει ανάλογα με το ρεύμα του ποταμού. Όπου ρέει το ποτάμι εκεί πηγαίνει και ο κορμός. Πιστεύει ότι τα πάντα που συμβαίνουν οφείλονται στη Θέληση του Θεού. συνεπώς δεν έχει επιθυμίες, μίση, καμιά διττότητα της ζωής. Αποδέχεται τα πάντα στη ζωή του ως είναι. Δεν έχει ξεχωριστά αισθήματα είτε σκέψεις. Ο Σουάμι αποκαλεί τούτο το στάδιο «στάδιο της ανυπαρξίας». Είναι ο μοναδικός τρόπος να φθάσεις τον Θεό. Το να γίνεις τίποτα είναι ο μοναδικός τρόπος να φθάσεις τον Θεό.

Τώρα ο Σουάμι μιλάει  για το σύμπλεγμα  του εγώ και του νου. Κάποιος λέει: «Είμαι ο Ράμα και κατάγομαι από αυτόν τον τόπο. Κατέχω αυτήν την θέση στη ζωή.» Έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο το εγώ «ροκανίζει» τα πάντα, ταυτίζεται με τον κόσμο και με όλα τα εγκόσμια πράγματα. Ο άνθρωπος λέει: «Θα κάνω αυτό σήμερα και αύριο εκείνο». Και ο νους τρέχει ξωπίσω. Αυτό είναι το σύμπλεγμα του εγώ και του νου.

Εγώ + νους = άνθρωπος

Άνθρωπος – εγώ = Άτμα

Αν φύγει το «εγώ» από τον άνθρωπο, θα συνειδητοποιήσει ή θα αρχίζει να συνειδητοποιεί  ότι είναι  Άτμα. Γεννηθήκαμε εδώ μόνο για να φθάσουμε τον Θεό. Δεν έχουμε καμιά απολύτως σχέση – δεσμό με το σώμα μας. Μόνον με το Άτμα συνδεόμαστε. Μέσα από το νου και τη διάνοια είναι που δημιουργούμε πολλές μορφές και νοητικά κατασκευάσματα. Όλα αυτά αποτελούν χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Ο άνθρωπος προσδιορίζεται μέσα από την προσωπικότητά του. Η προσωπικότητα αποτελεί σύνθεση επίκτητων και κληρονομικών ιδιοτήτων, που έρχονται σε κάθε μας γέννηση. Κάποιος έχει οικογένεια. Έχει αποκτήσει γιο και εγγόνια. Έτσι δημιουργεί μια γενιά. Αυτό, όμως, αποτελεί άγνοια. Ο άνθρωπος φέρνει την προσωπικότητά του μαζί του σε κάθε γέννηση σα κληρονομιά. Ο νους και η διάνοια δημιουργούν γνωρίσματα, χαρακτηριστικά μέσα του. Ο ίδιος είναι που δημιουργεί  και κάθε  πλευρά του χαρακτήρα του, κάθε συντελεστή του εγώ του.

Αυτός και είναι ο λόγος για την τελική καταστροφή του εγώ και του νου του. Μόνον όταν η βόμβα τοποθετηθεί στο κανόνι, εκείνο λειτουργεί. Η κάθε όψη του εγώ του είναι οι συντελεστές του που λειτουργούν σαν βόμβα με την οποία εξολοθρεύεται τελικά και ολοσχερώς  το εγώ. Έτσι ο Σουάμι συγκρίνει το εγώ με την βόμβα κανονιού και μας προειδοποιεί. Όλοι πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και να αφήσουμε το «εγώ και το δικό μου». Αυτά σμιλεύουν τις πολλές όψεις της προσωπικότητας. Μόνον εκείνος που κάνει σάντανα με συνειδητοποίηση μπορεί να διώξει το «εγώ». Εκείνος που αδειάζει τον εαυτό του γίνεται ήρωας. Όλες οι οικογενειακές υποθέσεις δεν είναι πραγματικές. Ο Θεός και μόνον είναι η Αλήθεια. Όταν αυτό μας  γίνει συνείδηση, θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων.

Χθες το απόγευμα ο Φρεντ πρόσφερε ένα ολάνθιστο κίτρινο ιβίσκο στον Σουάμι. Στις 8 το απόγευμα, μετά το σάτσαγκ και πριν ακριβώς από το άρατι, έδειξα σε όλους το λουλούδι. Από μόνο του είχε κλείσει τελείως. Το κάθε του πέταλο ήταν τέλεια κλειστό, ένα – ένα. Το ανθισμένο λουλούδι έγινε ξανά   μπουμπούκι. Όσο κι αν προσπαθούσαμε εμείς να κλείσουμε ένα λουλούδι ανθισμένο με αυτόν τον τρόπο, όλες μας οι προσπάθειες θα πηγαίνανε χαμένες.  Το έδειξα σε όλους και τους είπα αυτό ακριβώς  και τους είπα επίσης ότι όπως ακριβώς και το λουλούδι έτσι και εμείς πρέπει να επιστρέψουμε εκεί από όπου προήλθαμε. Το μπουμπούκι άνθισε, έγινε λουλούδι και μετά από   μόνο του έκλεισε για να ξαναγυρίσει στο μπουμπούκι. Έτσι και όλοι εμείς πρέπει να επιστρέψουμε από όπου προήλθαμε. Μα μέχρι τότε ο κύκλος των γεννήσεων και των θανάτων δεν θα έλθει σε ένα τέλος.

                                         JaiSai Ram

VS

Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση # 6

Θέλετε να γίνετε σκυλί;

Ο Σουάμι σημάδεψε την παρακάτω σελίδα στο βιβλίο «Ομιλίες Σάτυα Σάι»  του δεύτερου τόμου που περιείχε την ομιλία που είχε δώσει στις 19 Μαΐου του 1962. Και να η ιστορία:

Υπάρχει μια ιστορία ενός σκυλιού που πήγε στον Ράμα αιμορραγώντας από τα κτυπήματα. Έστειλε τότε τον Λάκσμανα να ερευνήσει γιατί χτυπήθηκε τόσο το ζώο. Εκείνος ανακάλυψε ότι ένας Βραχμάνος το είχε χτυπήσει με ένα ξύλο. Όταν ρώτησε το Βραχμάνο γιατί το έκανε αυτό η μοναδική απάντηση που πήρε ήταν ότι πήγαινε στον ίδιο δρόμο με εκείνον.

Έτσι ο Ράμα ρώτησε το σκυλί: «Λοιπόν, πώς θέλεις  να τιμωρήσω τον Βραχμάνο;» Το σκυλί απάντησε αμέσως: «Να αναλάβει τη διεύθυνση ενός Ναού.»  «Τι;» Παραξενεύτηκε ο Ράμα. «Μα αυτό είναι ανταμοιβή και όχι τιμωρία!» Και το σκυλί είπε: «Όχι, γιατί και εγώ διηύθυνα ένα Ναό και επειδή το επόμενο είναι να μην μπορέσει να κάνει καλή χρήση και να καταχραστεί μέρος των χρημάτων του Θεού, όταν θα διευθύνει το Ναό, και εκείνος τότε θα γεννηθεί σκυλί και ίσως τον χτυπήσουν και αυτόν.»

Να θυμάστε ότι όχι μόνον  το σκυλί  και  ο Βραχμάνος αλλά και ο καθένας από σας ζει από την περιουσία του Θεού, αφού τα πάντα Του ανήκουν. Εσείς, όμως, τι κάνετε σε ανταπόδοση όλων των ευεργετημάτων που αποκομίζετε από την ιδιοκτησία του Κυρίου; Δεν μπορείτε να την απομυζείτε και μετά να κάθεστε ήσυχοι. Πρέπει τουλάχιστον να προσφέρετε κάποιο είδος εργασίας για να ανταποδώσετε αυτές τις παροχές. Όποιος δεν εργάζεται αλλά αντίθετα απολαμβάνει είναι πράγματι ένας απατεώνας. Όχι ότι ο Θεός θέλει κάτι από σας, αλλά αυτό θα σας δώσει αυτοεκτίμηση και θα εξαγνίσει την καρδιά σας.

                                           h h h

Τώρα ας δούμε όλα αυτά. Ο Σουάμι λέει πω6ς ένα σκυλί που αιμορραγούσε πήγε μπροστά στον Ράμα.  Ο Ράμα ρώτησε: «Λάκσμανα, ποιος χτύπησε το σκυλί αυτό;» Εκείνος είπε ότι ένας Βραχμάνος το έκανε. Και τότε ο Ράμα ρώτησε το σκυλί πώς θα ήθελε να τιμωρηθεί ο Βραχμάνος. Το σκυλί απάντησε ότι ο Βραχμάνος πρέπει να γεννηθεί ξανά σαν διαχειριστής ενός Ναού! Πρέπει να έρθει και να φροντίζει τον πλούτο του Ναού.  Όσοι έχουν αυτό το πόστο είναι γνωστοί σαν Ντάρμα Κάρτας οι θεματοφύλακες του Ντάρμα. Έτσι δεν θα μπορεί να παίρνει ούτε μια δεκάρα από τα χρήματα του Ναού για τον εαυτό του. Το σκυλί προειδοποιεί ότι αν το κάνετε, θα πρέπει να ξαναγεννηθείτε σαν σκυλί και να υποφέρετε όλα τα ξυλοκοπήματα!

Γι’ αυτό και όσοι φροντίζουν τους Ναούς αποκαλούνται θεματοφύλακες του Ντάρμα. Πρέπει πάντα να είναι πολύ προσεκτικοί. Το ίδιο ισχύει και για αυτούς που ζούνε σε άσραμ. Ένα άσραμ συντηρείται  από ένα κοινό ταμείο γι’ αυτό και όλοι πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί περισσότερα από αυτά που υπαγορεύουν οι πρώτες ανάγκες ώστε να μη γίνεται καμιά σπατάλη και διασπάθιση των οικονομικών του πόρων. Αν κάνουμε αλλιώς, είναι πολύ λάθος. Αυτό είναι που ο Σουάμι εδώ μας προειδοποιεί. Αν δεν το κάνετε αυτό, τότε θα πρέπει να ξαναγεννηθείτε σαν ένα σκυλί! Και τότε σας περιμένει μια σκυλίσια ζωή.

Όλοι σε τούτον τον κόσμο ζουν χρησιμοποιώντας τον πλούτο του Θεού. Ποιος, παρακαλώ, είναι ο δικός σας πλούτος και ποιος του Θεού; Αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό από το 99% των ανθρώπων του κόσμου. Τι έχουμε φέρει μαζί μας όταν γεννηθήκαμε σε τούτον τον κόσμο; Αυτό και μόνο είναι η δική μας περιουσία, ο δικός μας πλούτος. Μπορείτε να πείτε μεν ότι γεννηθήκατε με άδεια χέρια, αλλά λησμονείτε τις βαθειές σας καταγραφές που έχουν εντυπωθεί στην καρδιά σας και που αυτές και μόνον είναι ο πραγματικός σας πλούτος. Όταν δε πεθάνετε, αυτές πάλι θα είναι που θα πάρετε μαζί σας στην επόμενή σας γέννηση.

Μπορείτε να πείτε: «Όλα όσα έχω κερδίσει σε τούτον τον κόσμο είναι η δική μου περιουσία. Αυτοκίνητα, σπίτι, τραπεζικός λογαριασμός, θέση. Εγώ τα έχω κερδίσει όλα αυτά.» Όμως, όλα ανήκουν στον Θεό. Αυτό πρέπει να καταγράψετε καλά στο νου σας. Αν και τα πέντε στοιχεία ανήκουν στον Θεό, εμείς που ζούμε εδώ τα χρησιμοποιούμε όλα για τον εαυτό μας. Πρέπει όμως να ξεπληρώσουμε το χρέος σε Εκείνον προσφέροντάς  Του όλες μας τις καλές μας πράξεις. Ο αέρας σάς ανήκει; Τον έχετε εσείς κερδίσει; Και όμως εσείς είστε που τον χρησιμοποιείτε. Το νερό μήπως; Η βροχή είναι η Χάρη του Θεού, αλλά εσείς την χρησιμοποιείτε χωρίς καν να το σκέφτεστε. Μήπως άραγε ο ήλιος αποτελεί περιουσιακό σας στοιχείο που το έχετε κληρονομήσει; Μπορείτε και ζείτε μόνον από το φως που σκορπίζει ο ήλιος. Και εσείς τι έχετε κάνει για να του το ξεπληρώσετε; Σε ποιον ανήκει τούτη η Γη; Εσείς, όμως, την πήρατε και κτίσατε πάνω της το σπίτι σας.

Η γη και ο ουρανός ανήκουν στον Θεό. Πόσοι έχουν κτίσει τα σπίτια και τα παλάτια τους και τα κουμαντάρουν; Και όμως κάποια μέρα όλα θα χαθούν. Και τότε τι θα  είναι δικό σας; Όλα έχουν δοθεί από τον Θεό. Χρησιμοποιούμε τα πέντε στοιχεία για να ζήσουμε. Γι’ αυτό και πρέπει να προβαίνουμε σε πράξεις τέτοιες με τις οποίες θα μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε το χρέος μας. Αυτό είναι που περιμένει από μας ο Θεός. Πόσο έχει διδάξει όλα αυτά τα 84 χρόνια ο Σουάμι! Πρέπει όλα αυτά να τα εφαρμόσουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε Άτμα.

Επειδή δεν είχα να γράψω κάτι,  ζήτησα από τον Αμάρ να πάει και να ψάξει. Έφερε το βιβλίο «Ομιλίες του Σάτυα Σάι» στο οποίο και ήταν σημαδεμένη αυτή η ιστορία. Και έτσι και εγώ έγραψα αυτήν τη μικρή ιστορία.

Jai Sai Ram

VS        

Ο Έξυπνος Βασιλιάς

«Είμαι το Άτμα. Τούτη η γέννηση μου έχει δοθεί για να ενωθώ με τον Θεό.»

Έτσι πρέπει να συλλογιζόμαστε και να μεταμορφώσουμε τους εαυτούς μας. Πρέπει να γνωρίσουμε την Αλήθεια του Άτμα. Τούτος ο Μέγας Αβατάρ ήρθε εδώ για να διδάξει αυτό ακριβώς.

Αρκετά! Αφυπνιστείτε! Σηκωθείτε! Δεν είστε το σώμα!

Μέσα από τη  σωματική συνείδηση είναι που εγείρεται το «εγώ και το δικό μου». Ο άνθρωπος επιθυμεί όλο και πιο πολύ πλούτο. Και καθώς θέλει να είναι σαν τους άλλους, μπαίνουν μέσα του ο θυμός και η ζήλεια. Και όμως όταν αφήνει το σώμα, δε θα πάρει τίποτα μαζί του. Ποια η σύζυγος; Ποια τα παιδιά; Αυτή η αλήθεια φαίνεται μέσα από την ιστορία του Βαλμίκι.

Ο ληστής Ρατνάκαρα σκότωνε και λήστευε πολλούς και με αυτά τα πλούτη που έπαιρνε φρόντιζε την οικογένειά του. Τον πλησίασε ο Σοφός Νάραντα και του είπε να ρωτήσει την οικογένειά του: «Μοιράζεστε τα πλούτη, μοιράζεστε, όμως, και την αμαρτία;» Εκείνοι είπαν: «Είναι το δικό σου καθήκον να προστατέψεις την οικογένειά σου. Εμείς δεν πρόκειται να μοιραστούμε τις δικές σου αμαρτίες.» Μόνο μετά από αυτό ο Ρατνάκαρα συνειδητοποίησε το λάθος του. Έκανε ασκητισμό και έγινε ο Σοφός Βαλμίκι. Έτσι, λοιπόν, όποια σκληρή δουλειά και να κάνετε για χάρη της οικογένειάς, κανείς δεν θα μοιραστεί μαζί σας τις αμαρτίες σας. Πρέπει να προσπαθήσετε να διώξετε αυτές τις κακές ιδιότητες. Πόθο, θυμό, απληστία, προσκόλληση και αμαρτωλές ιδιότητες που έρχονται μέσα από τη σωματική συνείδηση. Πρέπει να αποβάλλετε τη σωματική συνείδηση. Διακηρύξτε: «Είμαι το Άτμα! Αυτό το σώμα και όσα συνδέονται με αυτό δεν συνδέονται με τον αληθινό μου Εαυτό!» Με αυτόν τον τρόπο πρέπει να συλλογιστείτε.

17 - 2Τα 8 Είδη Εγωισμού

Ο Σουάμι έδωσε ένα χαρτί στο οποίο είχε γράψει: «Αναγνωρίστε αυτούς τους 8 εγωισμούς. Πρέπει τους τσαλαπατήσετε.  Οι επάρσεις που αναπτύσσονται είναι αυτές της οικογένειας, του πλούτου, της ομορφιάς, της νεότητας, των πτυχίων, της ιδιαίτερης πατρίδας και ακόμη η επίτευξη αυστηρών ασκήσεων καθώς διασχίζουμε το πνευματικό μονοπάτι.»

Και στη συνέχεια…

               «Το εγώ αποτελεί το παραπέτασμα που καλύπτει τον Θεό που είναι ο Αληθινός Εαυτός.»

Και τώρα ας δούμε τα 8 είδη εγωισμού. Ο Σουάμι λέει ότι πρέπει να τσαλαπατήσουμε αυτόν τον εγωισμό. Το λέει χρησιμοποιώντας  σκληρά λόγια. Ο πατέρας δίνει όλη του την αγάπη στα παιδιά του. Όταν κάνουν λάθη μιλάει με  σκληρές κουβέντες και είναι αυστηρός μαζί τους. Ο Σουάμι είναι η Ενσάρκωση της Αγάπης, μα δείχνει αυστηρότητα στα παιδιά που έχουν πάρει λάθος δρόμο. Τώρα ας δούμε τον εγωισμό που αναπτύσσεται σε οκτώ διαφορετικές κατηγορίες.

#1 Οικογένεια – Η προσκόλληση αρχίζει μέσα στην οικογένεια: πρώτα σύζυγος, μετά παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Με αυτόν τον τρόπο μεγαλώνει η προσκόλληση και μας δένει γερά. Πριν λίγες μέρες διάβασα μιαν ιστορία από το βιβλίου του Σουάμι.

…Κάποτε ένας βασιλιάς έκανε αυστηρή άσκηση και ο Θεό εμφανίστηκε μπροστά του. Ο Κύριος τον ρώτησε τι ήθελε. Ο βασιλιάς είπε: «Θέλω να δω τη στέψη του δισέγγονού μου!»

Ο Σουάμι αναφέρει τούτην την ιστορία και θαυμάζει την εξυπνάδα του βασιλιά να ζητήσει ένα τέτοιο δώρο. Τα πάντα εμπεριέχονται σε αυτό. Καταρχήν προϋπόθεση είναι η απόκτηση από τον βασιλιά ενός γιου. Η δεύτερη είναι ο γιος να αποκτήσει γιο και ο γιος του εν συνεχεία να αποκτήσει και αυτός γιο. Και όλοι να γίνουν βασιλιάδες. Το βασίλειο δεν θα πρέπει να αφανιστεί και ο βασιλιάς να είναι υγιής για να τα δει όλα αυτά!

Όλες οι επιθυμίες όπως πλούτη, όνομα, φήμη, απόγονοι όλα περιέχονται σε τούτο το μοναδικό δώρο.  Ο Σουάμι δείχνει μέσα από την ιστορία πόσες πολλές επιθυμίες υπάρχουν δε έναν άνθρωπο! Ο βασιλιάς ζήτησε αυτό το δώρο ώστε ολόκληρη η γενιά του να γίνει βασιλιάδες. Ο Ίδιος ο Θεός παρουσιάστηκε και όμως εκείνος λόγω αυτών των επιθυμιών του ζήτησε ένα τέτοιο δώρο. Ο Κούτσελα ήταν πολύ φτωχός και πήγε να αναζητήσει τον Θεό. Όταν, όμως, είδε τον Θεό, ξέχασε να ζητήσει οτιδήποτε καθώς είχε βυθιστεί τόσο στην ευτυχία. Έτσι αυτός ο εγωισμός, η υπερηφάνεια, που εγείρεται με το να είσαι βασιλιάς είτε μέλος βασιλικής οικογένειας πρέπει να ξερριζωθεί.

#2 Πλούτη – Ο κομπασμός για τα πλούτη είναι ακόμη χειρότερος. Τα πάντα υπόκεινται εις φθορά. Τα πλούτη δεν είναι μόνιμα. Σήμερα ζητιάνος, αύριο εκατομμυριούχος. Ο σημερινός εκατομμυριούχος αυριανός ζητιάνος. Ο Σουάμι συχνά το λέει αυτό. Ο κομπασμός για τα πλούτη είναι η πλέον χειρότερη ιδιότητα. Ο πλούσιος συχνά δεν χαίρει εκτιμήσεως και σεβασμού από τους άλλους. Ο Θεός δεν κατακτιέται μέσα από τα πλούτη. Το μοναδικό που απαιτείται είναι η ταπεινοφροσύνη. Η Μαχαλάκσμι είναι η Θεά του πλούτου. Και όμως, το μόνο που επιθυμεί είναι να υπηρετεί τα Πόδια Του Κυρίου Της, Μαχαβίσνου. Όταν ο Σουάμι περιγράφει τα εννέα μονοπάτια της αφοσίωσης, το παράδειγμα που φέρνει για Πάντα Σεβάναμ είναι της Μαχαλάκσμι.

#3 Χαρακτήρας – Πρέπει να αναπτύξουμε καλές ιδιότητες. Όμως είναι πολύ κακό η υπερηφάνεια που εγείρεται σε κάποιον που πιστεύει ότι έχει καλές ιδιότητες. Ο Vinobaji λέει στο δοκίμιό του πάνω στην Μπαγκαβάτ Γκιτά ότι:

«Αν κάποιος είναι περήφανος για τις καλές του ιδιότητες ή για το ότι είναι καλός άνθρωπος, είναι προτιμότερο να είναι κακός!»

Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι γράφω και υποστηρίζω αυτούς που έχουν κακές ιδιότητες. Δε σημαίνει αυτό κάτι τέτοιο. Αν κάποιος είναι καλός και κομπάζει για τις καλές του ιδιότητες, αυτό ακριβώς είναι χειρότερο από το να είναι κακός άνθρωπος. Ο Vinobaji δίνει το παράδειγμα μόνο για να δείξει πόσο τρομερή είναι τούτη η ιδιότητα του κομπασμού. Δεν πρέπει να έχουμε επίγνωση ότι είμαστε καλοί άνθρωποι. Όταν έχουμε μιαν τέτοια ταπεινότητα, ποτέ δεν θα παρουσιαστεί η αλαζονεία. Κάποτε ζητήθηκε από το Νταρμαράτζα να ψάξει και να βρει ποιος είναι ο πιο κακός του κόσμου. Λίγο αργότερα, όταν επέστρεψε, είπε: «Έψαξα σε όλον τον κόσμο και δεν μπόρεσα να βρω ούτε έναν κακό. Εγώ μόνον είμαι κακός.» Ο Νταρμαράτζα είναι γνωστός σαν ο Βασιλιάς του Ντάρμα. Όμως ο ίδιος είχε τελείως διαφορετική άποψη για τον εαυτό του. Στα δικά του μάτια όλος ο κόσμος ήταν καλός και εκείνος μονάχα ήταν κακός. Είχε ξεχάσει τον εαυτό του. Είχε ξεχάσει ότι ήταν ένας  καλός άνθρωπος. Αν υπάρχει τόση ταπεινότητα, δεν θα υπάρχει η υπερηφάνεια. Αν και ήταν ο Βασιλιάς με όλες τις καλές ιδιότητες, εκείνος ποτέ δεν ένιωσε περήφανος γι’ αυτές. Κάποιος που είναι τόσο καλός θα πρέπει να έχει εξαλείψει μέχρι αυτού του σημείου το εγώ του.

#3 Υπερηφάνεια για την Ομορφιά

Να ένας μεγάλος κίνδυνος. Μια μέρα η ομορφιά σας θα εξαφανιστεί. Τι είναι ομορφιά; Συνήθως με αυτό εννοούμε την  εξωτερική ομορφιά. Για πόσες  όμως μέρες θα διαρκέσει αυτή; Τα πάντα είναι εφήμερα και φθαρτά. Η ομορφιά παραμένει μόνον όσο είμαστε νέοι. Μόλις έρθουν τα γηρατειά, η ομορφιά μαραίνεται. Μη δίνετε σημασία στην εξωτερική ομορφιά! Στρέψατε την προσοχή σας  στην εσωτερική ομορφιά.

Από όλα  τα Πλάσματα του Ουρανού η εξωτερική ομορφιά είναι κατάλληλη μόνον για τις Απσάρας, καθώς είναι εσαεί νέες. Η ομορφιά για τα ανθρώπινα πλάσματα είναι σαν την αστραπή, που εξαφανίζεται σε κλάσμα του δευτερολέπτου.

#4  Τα Νιάτα

Και τα νιάτα, επίσης, είναι σαν την αστραπή, εξαφανίζονται αυτοστιγμεί. Για την υπερηφάνεια της νεότητας  ο Σουάμι συχνά λέει: «Να σέβεστε τους μεγαλύτερούς σας.»  Σήμερα είστε νέοι, αύριο ηλικιωμένοι. Ο χρόνος πάντα αλλάζει. Το παιδί γεννιέται, γίνεται νέος, φθάνει στα γηρατειά και στο τέλος πεθαίνει. Γι’ αυτό κανείς δεν πρέπει να περηφανεύεται για τα νιάτα του. Ο μοναδικός στόχος του ανθρώπου είναι να φθάσει τον Θεό. Και όμως, αν έχουμε τη Χάρη του Θεού, μπορεί να παραμείνουμε για πάντα νέοι. Παράδειγμα ο Μαρκεντέγια. Του είπαν ότι θα πεθάνει στη 16 του χρόνια. Από κείνην την ημέρα έκανε έντονή σάντανα εντείνοντας την αφοσίωσή του και ο Θεός τού χάρισε  το δώρο να είναι πάντα δέκα έξι χρονών, ένας Τσιραντζίβι. Τώρα τη μια γιούγκα μετά την άλλη, παραμένει νέος, πάντα στα 16. Και ο Άντι Σάνκαρα επίσης, προειδοποιώντας, ότι δεν θα πρέπει να υπερηφανευόμαστε  για τη νεαρή μας ηλικία. Και ο Σουάμι λέει το ίδιο.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Κάποτε υπήρχε ένας βασιλιάς ο Μπούρου. Παρόλο που είχε γεράσει, είχε άκρατη την επιθυμία να απολαύσει τα νιάτα. Ζήτησε από τους γιους του να ανταλλάξουν την ηλικία τους με τα δικά του γηρατειά. Από τους τέσσερις οι τρεις αρνήθηκαν.  Ο μικρότερος συμφώνησε και πήρε την ηλικία του πατέρα του. Και τότε ο πατέρας του καταράστηκε τα τρία του παιδιά να γίνουν κυνηγοί. Ο μικρότερος γιος υπέφερε πολύ από τα γηρατειά, ενώ ο πατέρας του απολάμβανε τη ζωή σα νέος. Μετά από πολύ καιρό πήρε πίσω τα γηρατειά του και έστεψε βασιλιά το γιο του.

Αυτή η ιστορία δείχνει την προσκόλληση στα νιάτα. Μέσα από την επιθυμία του βασιλιά να απολαύσει τη ζωή σα νέος, έκανε τους τρεις του γιους κυνηγούς και το μικρότερο τον έκανε γέρο. Είχε τέτοια δύναμη που μπόρεσε να καταραστεί τα παιδιά του και να μεταμορφώσει τον άλλο του γιο. Και όμως σπατάλησε όλες αυτές τις δυνάμεις για να ευχαριστηθεί τις χαρές που δίνουν τα νιάτα. Αν είχε όλη τούτη τη δύναμη στρέψει προς τον Θεό, θα είχε κερδίσει την αθανασία. Τα νιάτα παραμένουν για ελάχιστα χρόνια, πριν έρθουν τα γηρατειά. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτά.

#Πνευματική Κατάρτιση

Αυτό εδώ αφορά στο να έχεις κατάρτιση πάνω στις Βέδες και στα Ιερά Κείμενα. Όμως ο κομπασμό του να πιστεύεις ότι είσαι βαθύς γνώστης των Γραφών είναι πολύ κακό. Κάποτε πολλοί μελετητές των Γραφών συμμετείχαν σε ένα συνέδριο που είχε  οργανώσει ο Βασιλιάς Τζάνακα,  κατά το οποίο θα γινόταν δημόσια αντιπαράθεση. Υπήρχε ο κανόνας που έλεγε ότι όποιος ηττάτο στην αντιπαράθεση των απόψεών του θα υφίστατο ποινή.  Και τότε εισήλθε στην αίθουσα ο Ashthavakra. Το σώμα του είχε 8 καμπούρες. Όταν τον είδαν οι πάντιτς, άρχισαν να γελάνε λέγοντας: «Τι δουλειά έχει αυτό το αγόρι σε τούτο το συνέδριο;» Ο Ashthavakra απάντησε: «Έχω έρθει για να συμμετάσχω στο debate. Μη με κρίνετε από την εξωτερική μου εμφάνιση.» Όποια ερώτηση κι αν του υποβαλλόταν την απαντούσε σωστά. Τσάκισε την αλαζονεία  των ειδημόνων. Γι’ αυτό πρέπει να διώξετε όλη την υπερηφάνεια σας για το ότι είστε ειδήμονες.

Η Θειότητα ενυπάρχει στα πάντα. Δεν μπορούμε να πούμε πώς και μέσα από ποιον αυτή  η Θειότητα αποκαλύπτεται. Ο Σουάμι κάποτε διηγήθηκε την ιστορία ενός αγοριού, του Μανσούρ. Ο Μανσούρ ήταν μικρό αγόρι. Είχε συνειδητοποιήσει την αληθινή του φύση. Άφησε το σπίτι του και συνεχώς επαναλάμβανε: «Είμαι Θεός! Είμαι Θεός!» Καθώς περπατούσε στους δρόμους διακήρυττε: «Είμαι Θεός! Είμαι Θεός!» Πολλοί πάντιτ τον άκουσαν και τον μάλωσαν να μη μιλάει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Του είπαν: «Μην το λες αυτό. Πώς μπορείς να γίνεις Θεός;» Εκείνος, όμως, το επαναλάμβανε συνεχώς. Τελικά τον πήγαν στο βασιλιά. Ο βασιλιάς  είπε: «Παιδί μου, είσαι πολύ μικρός και δεν πρέπει να μιλάς έτσι!» Εκείνος απάντησε: «Είμαι Θεός!» Ο βασιλιάς θύμωσε και διέταξε να του βγάλουνε τα μάτια. Και έτσι τυφλώθηκε. Παρ’ όλα αυτά εκείνος συνέχισε να λέει: «Είμαι Θεός! Είμαι Θεός!» Και τότε του κόψανε τα χέρια και τα πόδια. Το αίμα έρεε από το σώμα του και εκείνος έλεγε: «Είμαι Θεός! Είμαι Θεός!» Πέθανε. Κάψανε το σώμα του και από τις στάχτες ακουγότανε: «Είμαι Θεός! Είμαι Θεός!» Αυτό δείχνει ότι είχε  πραγματώσει τον Θεό. Το κάθε άτομα στο σώμα του αντηχούσε με το «Είμαι Θεός!» Ποια, λοιπόν, η χρησιμότητα των πτυχίων; Εξαιτίας του κομπασμού τους για την εμβρίθειά τους σκότωσαν έναν αυθεντικό άγιο. Ω Σουάμι, πόσες συμβουλές και οδηγίες μας έδωσες! Πόσα παραδείγματα έχεις εξιστορήσει! Θα μπορέσει άραγε να αφυπνιστεί ποτέ το ανθρώπινο μυαλό; Λόγω της υπερηφάνειας τους πρέπει να σηκώσουν το βάρος της αμαρτίας της δολοφονίας ενός μεγάλου αγίου. Δεν θα πρέπει, ως εκ τούτου, να κρίνουμε την αλήθεια με την ανθρώπινη διάνοιά μας.

# Η Ιδιαίτερη Πατρίδα μας

Κάποιοι είναι περήφανοι για το μέρος  που γεννήθηκαν και για τη γενιά τους. Μα και αυτό ελλοχεύει κινδύνους. Να ένα παράδειγμα. Οι Γιάνταβας ήταν πολύ περήφανοι για το ότι ο Κρίσνα γεννήθηκε από τη γενιά τους. Κάποτε έμειναν κοντά τους κάποιοι ρίσις. Μερικοί νέοι αποφάσισαν να τους δοκιμάσουν. Ένας από αυτούς, ο Sambhan,είχε γεννηθεί από τον Κρίσνα και τη    Jambhavati. Τα  άλλα παιδιά τον έντυσαν έγκυο γυναίκα και τον έφεραν μπροστά στους ρίσις. Τους ρώτησαν: «Ω σοφοί ρίσις, σαν παρακαλούμε, πέστε μας τι παιδί θα γεννήσει αυτό το κορίτσι!» Οι ρίσι είπαν: «Θα γεννηθεί ένα σιδερένιο γουδοχέρι που θα καταστρέψει ολόκληρη τη φυλή σας!» Αμέσως γεννήθηκε ένα σιδερένιο γουδοχέρι. Τότε τα αγόρια το θρυμμάτισαν και το πέταξαν στην θάλασσα. Έμεινε ένα μικρό κομμάτι, το οποίο δεν μπόρεσαν να το κάνουν σκόνη και έτσι το πέταξαν και αυτό στη θάλασσα. Η σκόνη διαλύθηκε στο νερό. Μέσα από το νερό, φύτρωσε στην ακτή χορτάρι.

Μια μέρα σε μια γιορτή που έγινε στην ακτή, όλοι έπιναν αλκοόλ, τραγουδούσαν και χόρευαν. Ξέχασαν ποιοι ήταν και άρχισαν να καυγαδίζουν μεταξύ τους. Ξερίζωναν το χορτάρι από το έδαφος  και το έριχναν ο ένας στον άλλο. Το σα σίδερο χορτάρι είχε σαν αποτέλεσμα να τους σκοτώσει όλους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μέσα από κατάρα των ρίσι, εξολοθρεύτηκε όλη η γενιά των Γιάνταβας. Αυτό είναι ο κομπασμός της φυλής. Εξαιτίας της αλαζονείας τους προσέβαλαν τους  ρίσις, πράγμα που οδήγησε στον ολοσχερή αφανισμό της γενιάς τους. Οι ρίσις είχαν επίγνωση του παρελθόντος, μέλλοντος και παρόντος. Τα αγόρια δεν το γνώριζαν αυτό; Γιατί τότε έντυσαν το Sambhan, το γιο του Κρίσνα, γυναίκα υποβάλλοντας τούτη την ερώτηση στους ρίσις; Επειδή είχαν κομπασμό που γεννήθηκαν από τη γενιά του Κρίσνα. Αυτό ήταν που τους έκανε να μιλάνε έτσι. Στο τέλος ολόκληρη η γενιά τους καταστράφηκε. Και η Ντβάρκα βυθίστηκε στον ωκεανό.

#8 Τα Επιτεύγματα της αυστηρής άσκησης κατά το διάβα στο πνευματικό μονοπάτι.

Η σάντανα που κάνουμε καθώς  διαβαίνουμε το πνευματικό μονοπάτι μπορεί να μας κάνει να υπερήφανους. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Νιώθουμε: «Ω, κάνουμε σπουδαίες πνευματικές ασκήσεις και είμαστε στον πνευματικό δρόμο.» Πολλοί σκέφτονται έτσι και τότε δημιουργούν άσραμς και γίνονται ταγοί. Αυτή, όμως, η υπερηφάνεια της πνευματικής αρτιότητας  πρέπει να απομακρυνθεί.  Ας δούμε ένα παράδειγμα.

Κάποτε ο Βασιλιάς Αμπαρίσα παρακολουθούσε τη γιορτή Εκαντάσι. Οι πάντιτς του είπαν ότι έφθασε η στιγμή να σπάσει τη νηστεία και ότι θα έπρεπε να φάει. Πριν ακριβώς από αυτό ήρθε ο Σοφός Ντουρβάσα για να δει τον βασιλιά και του είπε ότι θα γυρνούσε μόλις θα έπαιρνε το μπάνιο του. Οι πάντιτς ζήτησαν  ξανά από το βασιλιά να σπάσει τη νηστεία του καθώς ήρθε η κατάλληλη στιγμή. Και τότε εκείνος ήπιε λίγο νερό. Όταν το άκουσε αυτό ο Ντουρβάσα θύμωσε πολύ και τον καταράστηκε. Αμέσως το τσάκρα του Βίσνου εμφανίστηκε και άρχισε να κυνηγάει τον Σοφό Ντουρβάσα. Έτρεχε χωρίς να σταματήσει. Πήγε στους Ντέβας, στον Μπράχμα και στον Σίβα. Εντούτοις, κανένας δεν μπορούσε να σταματήσει το τσάκρα. Τότε, ο Βίσνου είπε στον Ντουρβάσα να πάει στον Αμπαρίσα και να ζητήσει την βοήθειά του. Αυτό και έκανε. Τότε ο Αμπαρίσα προσευχήθηκε στο τσάκρα και εκείνο σταμάτησε.

Η ιστορία δείχνει τον πνευματικό εγωισμό του Ντουρβάσα. Πρέπει να κάνουμε σάντανα μέχρι το τέλος της ζωής μας. Αυτό είναι η πραγματική  άσκηση. Κάποτε είπε ο Γκάντι: «Μην με αποκαλείτε Μαχάτμα (σπουδαία ψυχή) ακόμα. Εάν κάποιος έρθει και με πυροβολήσει κι εγώ δεν θυμώσω και ψάλλω το όνομα του Ράμα, τότε να με αποκαλέσετε Μαχάτμα». Η ταπεινότητα και η απλότητα είναι πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά για την πνευματική άσκηση. Ο εγωισμός καταστρέφει τον άνθρωπο.

Ο εγωισμός είναι το πέπλο που κρύβει τον άνθρωπο από τον πραγματικό του εαυτό. Ο Θεός και το Άτμα είναι το ίδιο. Γι΄αυτό έγραψε ο Σουάμι για τα 8 είδη εγωισμού.

Τζέι Σάι Ραμ

VS  

Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση #7

Pig or Zip?(Γουρούνι ή Φερμουάρ;)

Σήμερα ο Σουάμι έδωσε ένα κομμάτι με τον θεϊκό Ταχυδρομείο με τα ακόλουθα:

«Μην κοιτάς πίσω και μην ονειρεύεσαι το μέλλον. Ούτε και αυτό  θα μπορέσει να σου φέρει το παρελθόν μα και δεν θα ικανοποιήσει  τα άλλα σου όνειρα της ημέρας. Το καθήκον σου, η επιβράβευσή σου -  η μοίρα σου είναι εδώ και τώρα.»

                     Dag Hammarskjold

                    UN Secretary General

                    1905–1961

24 Απριλίου 2013    Μεσημεριανός Διαλογισμός

Βασάντα:  Σουάμι, τι είναι αυτό που  έχει γράψει τούτος ο άνθρωπος;

Σουάμι:     Εσύ να γράψεις πάνω σ’ αυτό ένα άρθρο για τη Συνειδητοποίηση. Πριν σου είχα δώσει λόγια του Ιησού. Τώρα σου δίνω αυτό.

Βασάντα:  Καταλαβαίνω, Σουάμι, και θα γράψω.

Τέλος του Διαλογισμού

Πρόσφατα ο Σουάμι μού είχε δώσει πολλά αποσπάσματα από την Βίβλο και μου είχε ζητήσει να γράψω πάνω σ’ αυτά. Και εγώ έγραψα. Τώρα με τον ίδιο τρόπο μου το έδωσε κι αυτό. Αυτός ο άνθρωπος έζησε από το 1905 μέχρι το 1961.  Ας το δούμε. Πρώτα λέει ότι δεν θα πρέπει να κοιτάμε πίσω στο παρελθόν. Και όμως ο άνθρωπος πάντα σκέφτεται ό,τι έχει συμβεί  στο παρελθόν. Αυτό συμβαίνει ειδικά στις μεγάλες ηλικίες, όταν δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει. Ο νους τότε στρέφεται στο παρελθόν, σε παλιές σκέψεις. Σκέφτεται τι συνέβη στα νιάτα του και συλλογίζεται πάνω σ’ αυτό. Μα ποια στ’ αλήθεια η χρησιμότητα αυτών του των σκέψεων; Πολύ περισσότερο ευεργετικό για τον ίδιο είναι να σκέφτεται τον Θεό ή να ψάλλει το Όνομά Του. Δεν υπάρχει καμιά χρησιμότητα στο να φέρνουμε στο νου μας  τα περασμένα.

Ο άνθρωπος λέει στη συνέχεια να μην σκεφτόμαστε ούτε το μέλλον. Και όμως, ο άνθρωπος πάντα το κάνει αυτό. Ξοδεύει όλο του τον καιρό βυθισμένος στο να ονειρεύεται το μέλλον. Αυτά τα δύο συνυπάρχουν στη ζωή του. Ποτέ δεν σκέφτεται το παρόν. Ο νους πάντοτε τριγυρνά είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον. Μα και τα δύο δεν είναι καθόλου χρήσιμα. Ποιο είναι το δικό σας καθήκον; Είναι να φθάσετε τον Θεό, και μόνον αυτό. Δεν υπάρχουν άλλα καθήκοντα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος γεννήθηκε μόνον και μόνο να φθάσει τον Θεό. Οι σκέψεις και οι πράξεις μας πρέπει να κατευθύνονται μόνον σε τούτον τον στόχο, στο πώς να φθάσουμε τον Θεό. Αυτό και είναι το καθήκον μας. Αυτό πρέπει να αποτελεί αντικείμενο του διαλογισμού μας και αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πλήρως μέσα μας. Η γέννηση έχει δοθεί στον καθένα από μας για να μην ξαναγεννηθούμε. Αν δεν χρησιμοποιήσετε τη ζωή σας γι’ αυτό, θα ξαναγεννιέστε και θα πεθαίνετε συνεχώς, ξανά και ξανά. Το βραβείο που κερδίζουμε έρχεται σε πλήρη συμφωνία με το καθήκον που τελούμε. Αυτή είναι και η μοίρα μας, το πεπρωμένο μας, που θα το αποκτήσουμε «εδώ και τώρα».

Όμως, μπορούμε να αλλάξουμε τούτο το πεπρωμένο, αν εργαστούμε σκληρά. Ο Μαρκαντέγια θα ζούσε μόνον 16 χρόνια, μέσα, όμως, από σκληρή δουλειά το άλλαξε αυτό. Όλες οι προσπάθειες πρέπει να κατευθύνονται προς τον Θεό, για να Τον φθάσουμε. Αν έτσι πράττουμε και αν κάνουμε αυστηρή σάντανα, θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε την «Απελευθέρωση  Εδώ και Τώρα». Μην σκέφτεστε το παρελθόν ούτε το μέλλον. Προσπαθήστε τώρα, τώρα καταβάλλετε κάθε προσπάθεια και με ένταση! Μην χάνετε χρόνο! Ο θάνατος μπορεί να επέλθει από στιγμή σε στιγμή. Έτσι πρέπει να ξοδεύουμε τον χρόνο μας μόνο με το να σκεφτόμαστε τον Θεό. Όλα τα άλλα είναι εφήμερα. Μέσα από τη σάντανά μου απέδειξα ότι μπορεί να κατακτήσουμε εδώ και τώρα το Μούκτι. Αυτό το έχω αποδείξει και έχω εκδώσει πάνω από 100 βιβλία λέγοντας πώς να το πετύχουμε αυτό.  Εγώ δεν έχω χρόνο να σκέφτομαι ούτε το παρελθόν μα ούτε και το μέλλον. Σκέφτομαι αδιάλειπτα τον Σουάμι, χωρίς ούτε λεπτό διαλείμματος. Και εξαιτίας αυτού είμαι σε θέση να γράφω τόση σοφία. Εξαιτίας όλων τούτων των ακατάπαυστων σκέψεών μου, η Κουνταλίνι μου έχει ανέβει και άνοιξε η Σαχασράρα και  ξεχύθηκε προς τα έξω αμρίτα. Αυτό είναι που αλλάζει την Εποχή Κάλι και την μετατρέπει σε Σάτυα Γιούγκα. Τα αισθήματα του Σουάμι και τα δικά μου ενώνονται και βγαίνουν από την Βίσβα Μπράχμα Γκάρμπα Κότταμ και πηγαίνουν στο Στούπι. Από το Στούπι αναδύονται και αλλάζουν τα πάντα σε Σάτυα Γιούγκα. Αυτό δίνει και μια Νέα Δημιουργία.

Ο Σουάμι πήρε ένα κομμάτι χαρτιού που είχε  το σχήμα ενός πουκαμίσου και το κόλλησε στο πίσω μέρος ενός τετραδίου  μητρώου του Άσραμ. Σ’ αυτό φαίνονται δύο παράλληλες γραμμές και στην κορυφή μία κορδέλα δεμένη σε ένα τόξο. Δίπλα στην κορδέλα ένα χωριστό κομμάτι χαρτιού κολλημένο και στο οποίο ήταν γραμμένη η λέξη Ρομάντζο. Στο κέντρο του πουκαμίσου, και  στο μέρος της καρδιάς, ο Σουάμι είχε κολλήσει ένα λουλούδι με έξι πέταλα. Αυτό δηλώνει το Chintamani,την ένωση των δύο μας καρδιών. Από δω είναι που γεννιέται η Νέα Δημιουργία, από την Ένωση της Σάτυα και της Πρέμα. Αυτές οι δύο γραμμές πάνω στο πατρόν υποδηλώνουν τα Νάντις Ίντα και Πίνγκαλα.  Αυτά τα δύο ανεβαίνουν προς τα πάνω και ενώνονται στο τσάκρας της καρδιάς. Είναι οι Σίβα Σάκτι.

Είναι τα αισθήματα της καρδιάς που βγαίνουν από την Βίσβα Μπράχμα Γκάρμπα Κότταμ και μέσα από το Στούπι γεμίζουν τα πάντα. Ο κάθε άντρας θα γεμίσει με αισθήματα του Σουάμι, της Σάτυα, και η κάθε γυναίκα με τα αισθήματα της Πρέμα. Αυτά τα αισθήματα εισέρχονται και στους δύο και τους γεμίζουν. Τα παιδιά που γεννιούνται από την ένωση αυτών των αισθημάτων θα είναι παιδιά της σοφίας, όλα θα είναι Τζίβαν Μούκτας. Πρόκειται για το Θεϊκό Ρομάντζο. Εδώ δεν υπάρχει ίχνος πόθου, ούτε καν αίσθημα αγγίγματος. Όλοι μόνον τον Θεό αγγίζουν.

Ο Σουάμι έγραψε τη λέξη «Ρομάντζο» σε μία μικρή πινακίδα, που έμοιαζε με σύνδεσμο ενός φερμουάρ. Το φερμουάρ ενώνει τα δύο μισά ενός πουκαμίσου. Εγώ είμαι το φερμουάρ, που ενώνει τις δύο μορφές του Σουάμι. Ο Σουάμι παρέμεινε σε ένα σώμα επί 84 χρόνια. Τώρα ο Σάι έρχεται ξανά σε ένα νέο σώμα. Και εγώ είμαι το φερμουάρ που ενώνει αυτά τα δύο σώματα. Όταν ο Σουάμι άφησε το Σώμα Του, εγώ σπάραξα στο κλάμα, θρήνησα υποφέροντας ένα ανείπωτο μαρτύριο. Γι’ αυτό έρχεται ξανά και αυτό οφείλεται στους θρήνους και στις οιμωγές  μου. Η Πρέμα μου για το Όνομα του Σουάμι και τη Μορφή Του Τον φέρνει πίσω. Έτσι, λοιπόν, λειτουργώ σαν φερμουάρ που συνδέει τα δύο μέρη του πουκαμίσου. Εγώ μέσα από την Πρέμα μου δημιουργώ τούτη τη Νέα Μορφή.

Η κάθε δική σας επιθυμία δημιουργεί εσάς. Κάνει την κάθε σας όψη. Είστε σαν το γλύπτη που σμιλεύει το άγαλμα.  Η κάθε σας σκέψη αποτελεί ένα σκαρπέλο που σας δίνει το σχήμα και γίνεται η επόμενη γέννησή σας. Εγώ έχω μόνο μία επιθυμία: «Πρέπει να φθάσω τον Σουάμι!» Και έτσι η κάθε μου σκέψη σμιλεύει τη μορφή Του. Τα δάκρυα και οι κραυγές μου σμιλεύουν όλα του τα μέλη. Και έτσι ο Σουάμι έρχεται με τη νέα Του Μορφή. Πρόκειται για ένα αληθινό Ρομάντζο. Ποτέ δεν έχω δει τον Σουάμι από κοντά. Δε μου έχει απευθύνει ούτε μία λέξη. Δεν Τον έχω αγγίξει ποτέ. Και όμως Αυτός και μόνον είναι που μ’ αρέσει. Αυτόν θέλω. Ο Σουάμι και εγώ βλεπόμαστε, μιλάμε και αγγίζει ο ένας τον άλλο στο διαλογισμό, μα αυτό το σώμα δεν είναι το φυσικό Του Σώμα, αλλά το Θεϊκό. Είναι  Αγνό,  λαμβάνει χώρα στην Αγνή Συνειδητότητα. Δεν πρόκειται για σωματική συνείδηση. Ο Θεός και η Σάκτι Του δεν έχουν καν συνείδηση του σώματος, παρά μόνον Θεϊκή Συνειδητότητα. Ο Σίβα και η Σάκτι είναι τα δύο μισά του Ενός Σώματος. Ο Σίβα και η Σάκτι παρευρίσκονται στο σώμα όλων και λειτουργούν σαν την Κουνταλίνι. Όταν τα δύο ενώνονται, τότε έχουμε το Στάδιο Τζίβαν Μούκτα. Ο Σουάμι ήρθαμε εδώ για να δείξουμε αυτό ακριβώς και γι’ αυτό υποφέρουμε τον χωρισμό. Όμως, εδώ δεν πρόκειται για πόνο χωρισμού δύο ερωτευμένων. Είναι το μαρτύριο της τζίβα που υποφέρει εξαιτίας του χωρισμού της από τον Θεό. Αυτό είναι και το Αβαταρικό Έργο, η κατάδειξή του. Όμως, όταν αυτό γίνεται στην ανθρώπινη ζωή αποκαλείται ρομάντζο. Αυτό βασίζεται στα αισθήματα πόθου και τελείται γάμος. Είναι σα να ζεις τη ζωή σου σε μια εγκόσμια αποστραγγιστική τάφρο.

Ο Σοφός Νάραντα Βιώνει τη Μάγια

Υπάρχει μια παροιμία  στα Ταμίλ «Το γουρούνι γεννάει πολλά γουρουνάκι, το λιοντάρι μόνον ένα λιονταράκι!»  Τα γουρούνια ζούνε ευτυχισμένα σε τάφρους μα λύματα.  Παράδειγμα. Κάποτε ο Νάραντα γεννήθηκε γουρούνι και ζούσε ευτυχισμένα τη γουρουνίσια ζωή του με τη γυναίκα του τη γουρούνα και τα γουρουνάκια – παιδιά τους μέσα στις λάσπες. Τότε ήρθε ο Θεός και του είπε: «Είσαι ο Νάραντα, για τι να ζεις μέσα στις αποχετεύσεις; Συνειδητοποίησε την πραγματικότητά σου!» Ο Νάραντα απάντησε: «Όχι, όχι! Εδώ είμαι ευτυχισμένος με τη γυναίκα μου τη γουρούνα και τα γουρουνόπουλά μας.» Ο Νάραντα ζει πάντα κοντά στον Θεό, υμνεί το Μεγαλείο Του ακατάπαυστα, και τριγυρίζει και στους τρεις κόσμους γεμάτος ευτυχία. Ο Νάραντα είναι ο μόνος που μπορεί να δει τον Θεό οποιαδήποτε ώρα. Αυτός ο Μέγας Νάραντα πήρε τη μορφή γουρουνιού και εξαιτίας της Μάγια πίστεψε ότι ήταν αληθινό γουρούνι. Είπε ότι ζούσε ευτυχισμένα στις αποχετεύσεις! Αν ο Νάραντα είπε κάτι τέτοιο, τότε τι να πει ο άνθρωπος; Γι’ αυτό και όλοι μας πρέπει να ξυπνήσουμε από τη Μάγια!

Κάποτε ο Σοφός Νάραντα ρώτησε τον Κύριο: «Τι είναι η Μάγια;» Ο Μπαγκαβάν απάντησε: «Νάραντα, διψώ, φέρε Μου λίγο νερό και μετά θα σου πω.» Ο Νάραντα πήγε σε ένα σπίτι στο διπλανό χωριό, χτύπησε την πόρτα και τότε ένα πανέμορφο κορίτσι την άνοιξε. Ο Νάραντα ξέχασε γιατί είχε πάει, μα  αντίθετα είδε τον πατέρα της και ζήτησε  να την παντρευτεί. Με την άδειά του την παντρεύτηκε και ζούσανε στο χωριό, και σε λίγο καιρό γεννήθηκαν παιδιά και έτσι ζούσε τη ζωή ενός οικογενειάρχη. Μια μέρα το χωριό πλημμύρισε. Όλοι οι κάτοικοι προσπάθησαν να ξεφύγουν από την καταστροφική πλημμύρα. Και ο Νάραντα μάζεψε ό,τι πολύτιμο μπορούσε και το έβαλε σε ένα ύφασμα που το έβαλε πάνω στο κεφάλι του. Πήρε τη γυναίκα και τα παιδιά του από το χέρι και προσπάθησαν να περπατήσουν μέσα στα νερά για να γλυτώσουν. Ο χείμαρρος όμως πήρε τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ο Νάραντα άρχισε να θρηνεί και να σπαράζει. Είχε απολέσει τα πάντα: γυναίκα, παιδιά, περιουσία. Τότε ήρθε ο Κύριος και του είπε: «Νάραντα, πού είναι το νερό Μου;» Και τότε μόνο συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί: «Ω, είχα έρθει, λοιπόν, για να ζητήσω νερό!» Ο Κύριος είπε ότι ενώ του είχε φανεί ότι είχαν περάσει δέκα χρόνια, στην πραγματικότητα είχαν περάσει μόνον δέκα λεπτά! Ο Νάραντα συνειδητοποίησε την ψευδαίσθηση της οικογενειακής ζωής, ότι σύζυγοι, παιδιά, περιουσία όλα  είναι μη πραγματικά, μια αυταπάτη. Ήταν αυτή  η Μάγια που τον γράπωσε γερά. Αφυπνιστείτε από αυτήν! Ο Σουάμι γι’ αυτό έχει έρθει. Ήρθε εδώ για να μας δείξει  ποια είναι η πραγματικότητα. Μόνον στην περίοδο αυτή του Σουάμι είναι που μπορούμε να αφυπνιστούμε από τη Μάγια. Ο Σουάμι κι εγώ ήρθαμε εδώ για να δείξουμε πώς να ξεφύγετε από τη Μάγια. Μέσα από  τα θεϊκά μας  αισθήματα έρχονται η Σάτυα Γιούγκα και η Νέα Δημιουργία. Εσείς όμως μέσα από τα δικά σας εγκόσμια αισθήματα δημιουργείτε παιδιά και οικογένεια όπως  ακριβώς και ο Νάραντα. Το δεύτερο μισό της Εποχής Κάλι έρχεται ξανά. Και αυτή η Κάλι θα είναι η χειρότερη από όλες  τις  Κάλι Γιούγκας.  Γι’ αυτό πριν έρθει εκείνη η ώρα, πρέπει να αφυπνιστείτε και να «δουλέψετε»!  Η Αγνή μας Πρέμα είναι πέρα από το σώμα. Γεννήθηκε από την ένωση των καρδιών και όχι μέσα από σωματική ένωση.                                                                Jai SaiRam   VS

Άρθρο για τη Συνειδητοποίηση # 7

CHINMAYARASA:

Η Γεύση της Θεϊκής Συνειδητότητας

Ο Σουάμι έδωσε ένα σελιδοδείκτη στον οποίο ήταν γραμμένα:

Η Αλήθεια είναι ο σπόρος, η σωστή συμπεριφορά η ρίζα, η αγάπη το νερό, η γαλήνη το λουλούδι και η ευδαιμονία ο καρπός…

Baba

Ρώτησα γι’ αυτό τον Σουάμι.

27 Απριλίου 2013  Διαλογισμός

Βασάντα:  Σουάμι, τι είναι αυτός ο σελιδοδείκτης;

Σουάμι:     Εσύ να γράψεις. Η ζωή σου είναι ο σπόρος της Σάτυα Γιούγκα. Εσύ γεννήθηκες από την Αλήθεια.

Τέλος του Διαλογισμού

Τώρα ας το δούμε αυτό. Γεννήθηκα από τη Σάτυα, από τον Σουάμι. Η ζωή μου είναι γεμάτη από ηθική συμπεριφορά και μόνον. Παλιότερα δεν ήξερα τίποτα από τον κόσμο. Δεν μπορούσα να καταλάβω τη φύση των ανθρώπων. Καθώς γεννήθηκα από τον Θεό απευθείας, δεν γνωρίζω τίποτα από τούτον τον κόσμο. Ένα πράγμα γνωρίζω και ξέρω έναν μόνον δρόμο, το δρόμο της ηθικής. Δεν γνωρίζω τίποτα έξω από αυτό. Δε γνωρίζω την εγκόσμια συμπεριφορά. Η αγάπη είναι το νερό γι’ αυτό. Για να αναπτυχθεί ο σπόρος της Αλήθειας, απαιτείται, είναι απολύτως αναγκαίο το νερό της αγάπης. Πώς μπορώ να αλλάξω τον κόσμο μέσα από αυτήν την αγάπη;

Να ένα παράδειγμα. Μια οικογένεια μου έδωσε τρία σάρις. Και όμως όλα είχαν διαφορετικό χρώμα. Δεν θα μπορούσα να φορέσω κανένα από αυτά. Η τιμή και η ταμπέλα τους είχε αφαιρεθεί. Το μόνο που ήξερα ήταν το όνομα του καταστήματος, Πότυς, που ήταν πάνω στη σακούλα στην οποία τα είχαν βάλει. Τα σάρις όμως ήταν αγορασμένα από το κατάστημά τους στην Κέραλα. Ο Έντυ και η Νίκολα πήγαν την επόμενη μέρα  στο Μαντουράι και είπαν: «Είναι δυνατό να τα αλλάξετε με κάποια άλλα σάρις;» Μου τηλεφώνησαν από το κατάστημα και είπαν ότι συμφώνησαν και ότι θα έδιναν μιαν πιστωτική απόδειξη, την οποία θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε οποιαδήποτε στιγμή. Έμεινα κατάπληκτη!

Όταν γύρισαν το απόγευμα, ο Έντυ είπε ότι το κατάστημα δεν έδινε χρήματα. Εκείνο το βράδυ συλλογιζόμουνα: «Γιατί έδωσαν τα χρήματα; Τα σάρις δεν είχαν ούτε την απόδειξη, ούτε την τιμή. Πώς μπόρεσαν και τα έδωσαν; Μήπως τους πίεσαν για να τα δώσουν; Δεν θέλω να πληγώνεται κανείς με αυτόν τον τρόπο. Σκέφτηκα να έστελνα το πρωί τον Αμάρ και να αγοράσει σάρι. Το πρωί που πηγαίναμε στην Γκάρμπα Κότταμ, ρώτησα τον Έντυ: «Πώς και έδωσαν με τόση ευκολία το πιστωτικό σημείωμα; Μήπως  τους πίεσες;» τον ρώτησα κλαίγοντας. Ο Έντυ είπε: «Άμμα, από σένα έχουμε μάθει να μην πληγώνουμε τους άλλους. Ποτέ δεν θα τους ανάγκαζα να το κάνουν!» Η Νίκολα είπε: «Αγόρασα εγώ δύο μπλούζες και έδωσα τα χρήματα στον Έντυ έναντι του πιστωτικού λογαριασμού».

Μέχρι αυτού του σημείου ακολουθώ την αλήθεια και την αγάπη. Είμαι πάντα εξαιρετικά προσεκτική να μην πληγώνω κανένα. Με αυτόν τον τρόπο οι  αλλάζουν οι απλοί καταστηματάρχες. Κανένα άλλο μαγαζί δεν θα επέστρεφε έτσι τα χρήματα. Κάποιος αγοράζει ένα σάρι από ένα κατάστημα της Κέραλα και μετά το επιστρέφει στο ίδιο κατάστημα μα στο Μαντουράι! Εκεί και παρόλο που δεν υπάρχει ούτε λογαριασμό ούτε και αναγράφεται η τιμή του σάρι αυτοί επέστρεψαν όλο το ποσόν. Αυτή η αγάπη είναι που θα αλλάξει όλον τον κόσμο. Και αυτό είναι ένα παράδειγμα του πώς θα γίνει η αλλαγή. Μέσα από αυτήν ο κόσμος θα γίνει ήρεμος και ευτυχισμένος. Αυτό είναι το Αβαταρικό Έργο του Σουάμι.

Και τότε ο Σουάμι έδωσε μιαν άσπρη κάρτα στην οποία αναγραφόταν:

Μετάξι 16

16 Απριλίου 2013   Διαλογισμός

Βασάντα:  Σουάμι, τι είναι το Μετάξι 16;

Σουάμι:     Σε τούτη τη Δημιουργία υπάρχει μόνο Σάτυα και Πρέμα, που γεμίζουν με τις 16 ιδιότητες του Θεού. Αυτό διαδίδεται μέσα από τις δονήσεις του αστεριού του Σάι και της Βασάντα.

Τέλος του Διαλογισμού

Τώρα ας τα δούμε όλα αυτά. Ο Σουάμι έγραψε τη λέξη   SILK  κάτω από το γράμμα K υπήρχαν ένα V  S  και ένα C  και δίπλα του ήταν το 16. Εδώ το  S και V δηλώνουν Σάτυα και Πρέμα. Τα αισθήματα και των δύο μας βγαίνουν από το Στούπι με τις δονήσεις του αστεριού και γεμίζουν τον κόσμο. Για να το δείξει αυτό ο Σουάμι έδωσε τις δύο φωτογραφίες από τα εγκαίνια του Στούπι.

26 Απριλίου 2013    Διαλογισμός

Βασάντα:  Σουάμι, γράφω για το «Ρομάντζο». Σε παρακαλώ, πες κάτι!

Σουάμι:     Οτιδήποτε σου λέω, εσύ λες: «Δεν είμαι! Δεν είμαι!» Έτσι Εγώ ο Ίδιος σου έδωσα τα ονόματα. Έδειξα ποια είναι η μεταξύ μας σχέση και μέσα από το τραγούδι της τζούλα και με το Τραγούδι του Άρατι μα και με τα ονόματα. Ο Θεός ποτέ δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο στο παρελθόν. Όλα αυτά είναι για την Αβαταρική Αποστολή.

Βασάντα:  Σουάμι, δεν θέλω τίποτα άλλο από Σένα.

Σουάμι:     Πόσο περήφανος θα ήταν κάποιος αν ο Ίδιος ο Θεός τού έδινε τα ονόματα! Και όμως εσύ δεν έχεις κανένα τέτοιο αίσθημα υπερηφάνειας. Γι’ αυτό το λόγο και εσύ μπορείς να εκτελέσεις τούτο το σπουδαιότερο από όλα τα Έργα.

Βασάντα:  Σουάμι, τι υπέδειξες με το Γκίτα Γκοβίνταμ;

Σουάμι:     Δεν πρόκειται για Σρίνγκαρα Ράζα, γεύση από εγκόσμιο πάθος, αλλά για Τσινμάγια Ράζα, γεύση Θεϊκής Συνειδητότητας. Αυτό είναι που υπέδειξα.

Τέλος  του Διαλογισμού

Τώρα ας τα δούμε όλα αυτά. Ο Σουάμι έδωσε για μένα πρώτα τα 108 ονόματα. Μετά μου ζήτησε τα πρώτα 18 από αυτά να τα συνδέσω με τα 18 κεφάλαια της Μπαγκαβάτ Γκιτά. Το έκανα αυτό αλλά έγραψα ότι τα ονόματα είναι κατάλληλα και γι’ αυτούς που ακολουθούν και εφαρμόζουν το ανάλογο κεφάλαιο.

Απομακρύνω  κάθε δύναμη που ο Σουάμι μού δίνει. Δεν τις θέλω. Δεν έχω «εγώ». Έτσι ο Ίδιος ο Σουάμι αποκαλύπτει ποια είμαι. Είναι Εκείνος που αποκαλύπτει τη μεταξύ μας σχέση. Ο Σουάμι έχει δείξει ότι είναι Θεός. Αν εγώ είμαι η Σάκτι Του, πρέπει να είμαι ίδια με Εκείνον. Όμως φοβάμαι και κρύβομαι κάτω από τα Πόδια Του σα σκόνη. Έτσι Εκείνος αποκαλύπτει ποια είμαι στον κόσμο.

Πριν πολλά χρόνια ο Σουάμι σχεδίασε μια φωτογραφία του Στούπι και μας ζήτησε να το κατασκευάσουμε σύμφωνα με το σχέδιο. Καθώς δεν ήμουνα σε θέση να το καταλάβω, ζήτησε να συμβουλευτούμε τα Νάντις.  Και σύμφωνα με το Νάντι κτίστηκε το Στούπι. Και τότε ο Σουάμι είπε ότι  υπέδειξε έτσι πώς λειτουργεί η Κουνταλίνι μου. Αργότερα ο Γκαναπάτι Σταπάτι δήλωσε ότι σύμφωνα με το Αγκάμα Σάστρα, το Στούπι ήταν η Πρωταρχική Στήλη (η Μούλα Στάμπα) που προϋπήρχε της Δημιουργίας. Και τότε ο Σουάμι είπε ότι είμαστε ο Άντι Μούλαμ και η Άντι Σάκτι, η Πρωταρχική Ύπαρξη και η Δύναμή Της. ο Σουάμι έδωσε 27 ονόματα για  Στούπι Άρτσανα. Αυτά τα 27 ονόματα αντιπροσωπεύουν το γάμο μας, που έλαβε χώρα στις 27/ 05/ 2001. Τα 5 για τα πέντε στοιχεία και τα 27 για τα αστέρια. Η Νέα Δημιουργία γεννιέται από μας. Ο Σουάμι έδωσε το τραγούδι του Άρατι και στη συνέχεια το τραγούδι της Τζούλα για μας τους δυο. Με αυτόν τον τρόπο είναι  που ο Σουάμι αποκαλύπτει ποια είμαι.

Και όμως εγώ δεν τα θέλω καθόλου όλα αυτά. Εγώ το μόνο που θέλω είναι τον Σουάμι. Κλαίω και θρηνώ για τον Σουάμι και Εκείνος είναι που τα γράφει όλα. Δεν πρόκειται για ένα ρομάντζο. Δεν πρόκειται για Σρίνγκαρα Ράζα,  γεύση  ενός εγκόσμιου πάθους, για ένα ρομάντζο. Είναι η Τσινμάγια  Ράζα, η γεύση της Θεϊκής Συνειδητότητας, η Αμρίτα Ράζα του Θεού. Μέσα από αυτήν έρχεται η Νέα Δημιουργία. Οι ανταποκρίσεις που δίνει ο Σουάμι για τα αισθήματά μου αλλάζουν την Κάλι Εποχή σε Σάτυα Γιούγκα. Μέχρι τώρα ο Θεός δεν έχει δώσει ποτέ ονόματα ούτε Άρατι ή τραγούδι για τη Τζούλα που να συνδέουν το Όνομά Του με κάποιον. Ο Σουάμι, έδωσε επίσης και ονόματα Ταμίλ και ονόματα για το σώμα μου. Όλα αυτά δείχνουν τον Θεό και τη Σάκτι Του. Ο Σουάμι δίνει και εγώ Τον φωνάζω και κλαίω. Αυτό δεν είναι εγκόσμια αγάπη. Είναι Τσινμάγια Ράζα και ο λόγος είναι η παγκόσμια αλλαγή.

Όλα γίνονται για το Αβαταρικό Έργο. Αν ο Θεός έλεγε σε κάποιον άλλο τα ίδια πράγματα, εκείνος θα ήταν πολύ περήφανος και θα έλεγε: «Ο Σουάμι γράφει! Ο Σουάμι μιλάει!» Αν του έγραφε και ονόματα, ο κομπασμός του θα μεγάλωνε. Οι ομάδες που θα τον επισκέπτονταν θα του έκτιζαν ναό και θα άρχιζαν να τον λατρεύουν. Καθώς εγώ έχω αδειάσει τελείως τον εαυτό μου, δεν έχω «εγώ». Όλες μου οι δυνάμεις βγαίνουν έξω και αλλάζουν τον κόσμο. Αν δεν υπάρχει «εγώ», μπορεί κάποιος  να φθάσει τα πάντα μέσα από τις  δυνάμεις που υπάρχουν μέσα του. Έτσι πρέπει να βγάλει το «εγώ». Η Αβαταρική Αποστολή του Σουάμι αυτό καταδεικνύει. Αν δεν φύγει αυτό το «εγώ», θα γίνει βόμβα που θα σε καταστρέψει. Έτσι αφυπνίσου από τη Μάγια! Απάλλαξε τον εαυτό σου από το «εγώ»!

Jai Sai Ram

VS