Πιστεύουμε ότι το φαγητό είναι ο λόγος της καλής μας ή όχι υγείας. Στην πραγματικότητα την υγεία μας την επηρεάζουν τα αισθήματά μας. 

Η Σάβιτρι παρατηρεί τη γέννηση της σκέψης. Βλέπει τις δραστηριότητες των διαφόρων δυνάμεων στα λεπτοφυή Κέντρα της Συνειδητότητας – τους διάφορους λωτούς. Αισθάνεται την Ολότητα του Σύμπαντος, την υψηλή συνάντηση του νόμου. Βλέπει την πανίσχυρη Δύναμη της Φύσης και το ρόλο του ατόμου σαν το όργανό της. Ο Θεός και η φύση είναι που τα κάνουν όλα, μόνον η αποδοχή της ψυχής ανήκει στον άνθρωπο.

Καθώς η Σάβιτρι προχωρεί στο ταξίδι της, ακούει μια φωνή, που της λέει ότι, αν θέλει να προστατεύσει αυτό το Σύμπαν:

…πρέπει να αντέξεις όλα του τα μαρτύρια. Αν θέλεις να γνωρίσεις την Αλήθεια του Θεού, διώξε τα πάντα από το νου σου και άδειασε για τον Θεό.

Αυτό συνέβη και στη δική μου ζωή. Ζήτησα από τον Σουάμι να πάρει τα πάντα από μένα, να με αδειάσει τελείως. Έκλαψα και θρήνησα για Κείνον γι’ αυτό ακριβώς: «Άδειασέ με!» Ήταν εκείνη τη μέρα που άδειασα. Όσοι θέλουν να φθάσουν τον Θεό, πρέπει να αδειάσουν τους εαυτούς τους. Μόνον τότε μπορεί να φθάσουν τον Θεό. Δεν θα πρέπει να εμφορούνται με καμιά απολύτως σκέψη ή επιθυμία, τίποτα δεν θα πρέπει να υπάρχει εκεί. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν όσοι βρίσκονται στο δρόμο της σάντανα. Όλες οι σκέψεις και τα αισθήματα εισέρχονται στα τσάκρα