Μόλις ο Θεός μπει μέσα μας, λίγο - λίγο το παλιό μας κάρμα αρχίζει να σβήνει.

Μέσα από τη λατρεία μιας επιλεγμένης Μορφής, κάποιος τελικά φθάνει σε ένα στάδιο στο οποίο βλέπει την τα πάντα διαπερνούσα Αγαπημένη του Μορφή και έτσι λούζει τα πάντα με την Πρέμα του και αυτό του δίνει μεγαλύτερη ευδαιμονία.
Ο Τζίβαν Μούκτα διατηρεί το όνομα και τη μορφή του και βιώνει το κάθε δευτερόλεπτο τον Κύριό του. Αυτό είναι το Στάδιο της αιώνια απελευθερωμένης ψυχής. Αντί της πλήρους ένωσης στη θάλασσα της Σατσιτάναντα, διατηρεί την ατομικότητά του, κερδίζει εμπειρίες και μοιράζεται την σοφία του με τους άλλους. Επειδή ήθελα να βιώσω ακόμα περισσότερα, μπήκα στα πάντα και βίωσα μέσα από όλες τις τζίβας. Αυτό είναι Βασάνταμάγιαμ, το αίσθημα αυτό είναι η Αρχή της Νέας Δημιουργίας.